Біз шалдармыз, біз де жігіт болғанбыз,
Кешке қарай біз де қызға барғанбыз.
Тықылдатып терезені ақырын,
Сықырлаған сары аязға тоңғанбыз.
Жас кіріссе – жасы келген тек тұрат,
«Жағаласпай әрі тұр» – деп шет сырат.
Шақыр-шұқыр тасты шайнап құм бүркер,
Жастық шаққа қайтып кеткің кеп тұрат.
Айналамыз жалт-жұлт еткен толған қыз,
Бас айналып, ессіз ғашық болғанбыз.
Дайындалып барған сөзді ұмытып,
Тілді жұтып, сөз айта алмай қалғанбыз.
Сол бір кезге қайта оралғым кеп тұрат,
Ондай шанс біздей шалда жоқ бірақ.
Жазың өтіп күзің келіп қалса да,
Жастауынан тоқал алғың кеп тұрат.
Біз шалдармыз, шай ішуге құмармыз,
Ұйқы қашып таң атпастан тұрармыз.
Бір қарап ап, ұйықтап жатқан кемпірге,
Бір күрсініп, тысқа қарай шығармыз.
Жас күніңде жарқ-жұрқ еткен от-шырақ,
Бүгін сөніп қоламта боп шоқ тұрат.
Үрлейсің кеп сол бір шоқты үрлейсің,
Үрлегенде от алардай боп тұрат
Кемпіріңсіз адасасың жолыңнан,
Жас балаша сүмеңдейсің соңынан.
Күтіп сені тамағыңды береді,
Шөлің қанбас , шай ішпесең қолынан.
Кейде әкесін танытқың ақ кеп тұрат,
Ондай шанс мына бізде жоқ бірақ.
Жер тепкілеп, жетсең дағы қасына,
« Енді сеннен қорықпаймын» – деп тұрат.
Шалдар-шалдар, шалдықпаңдар, шаршама,
Біз еркекпіз қартайсақ та қаншама.
Тізгін беріп, алсақ егер кемпірге,
Қайтып алу қиын болар соншама.
Жас күніңе қайта оралғың кеп тұрат,
Көңіл шіркін
«әлі жаспын» – деп тұрат
Мойындағың келмей сірә жатса да,
Мойындайсың бойдан кетіп күш- қуат.
Кемпір жоқта алшаң басып жүрмейсің,
Ол келгенше арып-ашып жүдейсің.
Аман болсын ақ кемпірім – Алладан,
«Менен бұрын шалды ал» – деп тілейтін.
Сонда дағы «левый» барғың кеп тұрат,
Ондай шанс мынау бізде жоқ бірақ.
Сәл кешіксең уақыттан жаңылып
Оқтау ұстап
«Қайда болдың» – деп тұрат.
Шал болу да жеткен мақсат, бек мұрат,
Жеткен де бар, жетпеген де көп бірақ.
Қарттық келіп қалды ғой деп қамықпа,
Қарттықтың да жақсы жағы боп тұрат.
