Экстрасенс

Біздің ауылға сонау Аме­рикадан арнайы шақыртумен экстрасенс келді.

Аты – Мистер Мостан. Бүкіл әлемді шарлап психологиялық зерттеу жүр­гізеді. Мостанның қабыл­дауынан кейін талай адамның санасы өзгеріп қатарға қосылды. Жұқарған жүйкесі қалыңдап, тоң мойынға айналды. Әсіресе ол Африка мемлекетіндегі тұр­мысы нашар, аш-жалаңаш жүрген халықтың санасын әбден өзгертті. Қазір аш болса да, өздерін тоқ санайды. Ал біздің ауылға келу себебі тіптен бөлек әңгіме.

Ауылдың барлық тұрғын­ы мәдениет үйіне жиналды. Ауыл әкімі сөз бастады.

– Құрметті тұрғындар! Ауыл­ға өзеннің арғы бетінен құтты қонақ келді.

– Өзен емес, мұхит, –  деді орынбасары.

– А, иә сонау көк мұхитты асып өтіп, бізге әйгілі экстрасенс Мистер Мостан келіп отыр.

–  Министр мыстан дей ме? –  деді құлағы нашар еститін Қауғабай шал. Әкім шошып кетті.

–  Мистер Мостан, –  деп үш рет қайталады.

–  Бізге ақша үлестіре ме? –  деді Өрікгүл әже алақанын ысқылап.

Әкім:

–  Мистер Мостанның келу себебі кейінгі кездері халық пен полиция­ның ара-қаты­насы суып, алшақтап кетті.

–  Енді не құ­шақ­тасып жылы­нып жүреміз бе? – деп көпбалалы ана Тойдық төтесінен қо­йып қал­ды.

Сөзді Мистер Мостан алды. Қа­зақ­­­шаны менен ар­тық біледі екен.

– Жолдастар, Аме­рикада полиция ха­лыққа қызмет етіп, күндіз-түні олардың тыныштығын күзетеді. Мұнда мүлдем өзгеше екен. Сіздер полиция көрсеңіздер, көшеден қа­ба­ған ит көргендей қаша­сыздар. Неге? Дұрыс емес.

Залдан бір әйел айқай­лады:

– Ойбай, мынау не деп тұр? Қашып құтылмасаң, ұстап алып, ұрып-соғып, қамап тас­тамай ма?

Мистер Мостан:

–  Жоқ, сіз түсінбедіңіз. По­лиция ол сіз ойлағандай дөрекі, бұзақы немесе мәдениетсіз емес.

Тап осы сәтте Шұнақбайдың ерке баласы «Полиция бөжей» деп бақырып жіберді. Оған қалғандары қосылып жылады. «Полиция көрсем, төбе шашым тік тұрады», «Олар адам ая­майды», «Жазықсыз жанға жала жабады» деген қаңқу сөздер гуілдеп кетті. 

– Тыныштық сақтаңыздар! Саналарыңыз өте уланған екен. Біз бүгіннен бастап өзгеруіміз керек, –  деп дауыстады Мистер Мостан.

– Мистер Мыстан,  ке­шіріңіз, Мистер Мостан дұрыс айтады, –  деді ауыл әкімі еріні жыбырлап.

–  Қалай өзгереміз? –  деп осы ауылдың бас айқайшысы Арызбек орнынан түре­гелді.

Мистер Мостан:

– Ешқандай қиындығы жоқ. Бәріміз көзімізді жұмып, қо­лы­мызды көкірек тұсына қоя­мыз. Сосын «Полиция –  халықтың қызметшісі, біздің қор­ғаны­мыз!» деп ішімізден үш жүз отыз алты рет қайталаймыз. Құқық қорғау органдарынан қорқып қалған халық экстра­сенстің айтқанын мүлт етпей орындап жатыр. Әкім де екі көзін тарс жұмып теңселіп тұр. Психо­логия­лық емдеу әдісі басталып кетті. Ауыл тұрғын­дары кәдім­гідей сенімге берілді. Мәдениет үйінде тыныштық орнады.Тек арақтан ауызы құрғамайтын Тәмпіш Мистер Мостанның айтқанына көнбей сыртқа шы­ғып кетті. Сол-ақ екен, бұрышта тұрған ауылдың полиция сер­жанты Ұрғанбай Тепкілегенов Тәмпіш­тің жаға­сына жабысты. Қол-аяғын қайырып, дубин­камен қақ маңдайға бір қойды. Екі бүктеп көлігіне салып аудан­ға зытты. Өкінішті. Өйткені полиция қызметкері Ұрғанбай Тепкіле­генов Мистер Мостан­ның се­ансына қатыспай шығып кеткен еді...

Нұрлыбек ЖҰБАТҚАН,

Ақтөбе қаласы