Кіндік қаным тамған ауылым не сол елдің адамдары туралы жазарда менің есіме ылғи Әбдіжәміл Нұрпейісов түседі. Олай болатын жөні бар, Аралдың алтын тамырының сонау 1960 жылы жазған «Туған жер» деп аталатын керемет эссесі ең алдымен ойға оралады.

Бала кезіңде бас алмай қызыға оқыған кітабыңды кейін, араға жылдар салып барып қолыңа алғанда, балалық шақтағы қимас досыңмен қайта табысқандай таң-тамаша күй кешесің. Мен үшін сондай бір қымбат та қазыналы дүниелердің бірі – жазушы Рахметолла Райымқұловт...