Вениамин Скаленконың есімі оралдықтар үшін жақсы таныс. Ол 98-і гвардиялық әуе десантшылары қатарында ерлік көрсеткен.
Ғасыр жасаған ардагер – Вениамин Скаленко
332
оқылды

Соғыс жылдарында Украина, Польша, Венгрия, Аустралия даласында жанкештілікпен жауға қарсы қызмет атқарған. Ардагер былтыр қазан айында 100-ге толды. Ғасыр жасаған қария әлі де тың. Облыстың барлық қоғамдық өміріне араласып, жастарға ерлік сабақтарын өткізіп жүр. Ардагердің жады да мықты. Соғыс жылдарындағы әр оқиғаны күні кешегідей біледі. 

Вениамин Скаленко 1924 жылы Бөрлі ауданында дүниеге келген. Бозбала шағынан ерте еңбекке араласып, шөп шабу жұмыстарына тартылыпты. Бозбаланың жасы 18-ге толмай жатып сол пішен даласы­нан соғысқа аттанып кеткен. 

– Мен соғыс туралы алғаш хабар­ды сол пішен орып жүріп бригадир­ден естідім. Өз еркіммен сұранып, соғысқа аттандым. Өте жас болдым ғой. Анам шығарып салып тұрып «Бізді ұятқа қалдырма, жауды аяма, алға шығып кетпе, артта да қалма» деп батасын беріп еді, – деп есіне алады қария сол күнді. 

Соғыс сол кездегі ұрпақты ерте есейтіп жіберді. Жасы 15-16-дағы бозбалалар ерте ересек өмірге ара­ласып кетті. Соғысқа аттанды, елде қалғандары тылда еңбек етті. 

Біздің кейіпкеріміз 98-і гвардия­лық әуе десантшылары қатарында болып Олонец, Венгрияның Вар­палота қаласын, Будапешт, Аустрия­ның астанасы Венаны, Чехосло­вакияның қалаларын жаудан азат етуге атсалысқан. Атқыштар диви­зия­сы қатарында десантшы болып ерлік көрсеткен Вениамин Ска­ленко «Ерлігі үшін» медалін алған. Ардагер өмірінде көп награда алған адам. Бірақ ең ыстығы Германия түбінде жеңісті жариялағаннан кейінгі алған медалі еді. 

Жеңіске 9 мамыр  күні қол жет­кізгенімен, 98-атқыштар дивизиясы үшін соғыс 12 мамыр күні аяқ­талған. 

– Біз үшін соғыс 12 мамыр күні аяқталды. 9 мамырды біз естідік. Бірақ біздің атқыштар дивизиясы ол кезде әлі жаумен алысып жатқан кезіміз еді. Шындығында, біз үшін жеңіс 12 мамыр күні Чехословакияны азат еткеннен кейін ғана жария­ланды. Біз сол күні соғыс аяқталды деп қуандық, – деп есіне алады ҰОС-ның ардагері Вениамин Ска­ленко.

Венамин Скаленко елге тек 1947 жылы келген. Сол жылы жары Ксе­ния Скаленконы жолықтырып, екеуі шаңырақ көтереді. Отбасында бір қыз, бір ұл тәрбиелеген. Қазір не­мере- шөберенің қызығын қы­зықтап отыр. 

– Менің жалғыз ғана тілегім бар. Кейінгі ұрпақ соғыс көрмесін. Мен үнемі айтамын, жастар оқып білім алса екен, ізденсе екен деймін. Біз бәріміз де бір ананың ұрпағымыз. Бізді көтеріп жүрген – Жер-Ана. Ұлт пен жынысқа қарамай, осы  Жер-Ананың келешегі үшін еңбек ете беруіміз керек. Жер-Ана енді соғыс­тың дүмпуін естімесін деймін. Басқа тілегім жоқ, – дейді бізбен тілдескен қария. 

Вениамин Скаленко мен жары Ксения екеуі Орал қаласында тұра­ды. Ақсақал 100 жаста, ал жары Ксе­ния анамыз – 95 жаста. Екеуі жастармен жиі кездеседі, қоғам өмі­ріне белсенді араласады. 

Ардагердің жары Ксения Ска­лен­ко Украинадан көшіп келген. Ол тылда көп жыл еңбек еткен. Жас­тайынан еңбекке араласқан Ксения Скаленко «ол күндерді еске алу да ауыр» дейді. 

– Соғыс дүрбелеңі тимеген от­басы жоқ шығар. Біздің буын, бізден кейінгі буын да соғыстың зардабын тарттық. Әкемді жастай соғысқа алып кетті. Анамызбен өзіміз қал­дық. Біз сол жауынгерлерге арнап киім тоқитынбыз. Пішенге шыға­тынбыз, орақ оруға отырғыза­тын еді. Сиыр саудық, ешкі де сау­дық. Біз не істемедік. Бізді сол кезде үл­кен­дер соғыста жүрген жауын­герлерге арнап киім тігіп жатырмыз, олар елді жаудан азат етуге кетті» деп жұбатып жұмсайтын еді. Сол сөз бізге дем беретін еді. Тынбай еңбек еттік. Қазір, міне 95-ке келдім. Не­мере-шөбере сүйіп отырмын. Солар­ды күтіп аламын, шығарып сала­мын. Аталарыңның күтімін қараймын. Мен оны қатты еркеле­темін. Дәмді тамақ дайындап бере­мін. Ол менің өмірдегі жалғыз тірегім ғой,–  дейді соғыс ардагерінің жары Ксения Скаленко.

Ксения анамыз да тың, үйдегі бар шаруаны өзі істейді. Екі қария да ұзақ жасаудың әрі әдемі қартаю­дың құпиясын айтты. 

– Біз қол еңбегін жасаған буын­быз ғой, сүйегіміз қатты, денеміз шыныққан. Соның арқасы шығар, әлі шауып жүрміз, – деп күледі қос қария. 

Жеңістің 80 жылдығы қар­саңын­да ардагердің үйіне баратын қонақ қарасы да көбейеді. Солардың бәрін Ксения анамыз өзі күтіп алып, өзі шы­ғарып салады. 

Жеңіс күні соғыс ардагерлері үшін ерекше мейрам. Олар бір-бірін іздеп, осы күні көрісіп, мәре-сәре болатын кез. 

– Мен Жеңіс күнінде, басқа мерекелерде де соғыс ардагерлерін түгел аралап шығамын. Құттықтай­мын. Амандасып, хал сұрасып көңіл бөлемін. Қазір бізге көңілден басқа ештеңе керек емес қой, – дейді соғыс ардагері Вениамин Скаленко. 

Биыл Жеңістің 80 жылдығы елі­мізде кең көлемде атап өтіледі. БҚО-да қазір тек сегіз ардагер қал­ған. Ардагерлердің бәрі де 5 млн тең­гелік бірреттік әлеуметтік көмек­ті толық алып болды. Облыста  Же­ңіс­тің 80 жылдығына  дайындық қызу жүріп жатыр. 

Жанат ҚАЙЫРҒОЖИНА,

Батыс Қазақстан облысы