Жауынгер. Радист. Ғалым. Мұның бәрі бір адамның тағдырында тоғысқан. Ол қазақтың тұңғыш радист қызы, оқ пен оттың арасында 20 келі рацияны көтеріп, майданда хабар таратып отырды. Қаршадай қызға ауыр рацияны көтеру де оңай болмаған шығар. Бірақ бойындағы қайсарлық, табандылық, өр рух оны алға жетелеп отырды.
Тұңғыш радист Шағила
280
оқылды

Соғыс басталғанда ол  небәрі 18 жаста еді. Өз еркімен сұранды. Әкесінің «халық жауы» емес екенін дәлелдегісі келген өршіл рух бар еді бойында. Кіп-кішкентай қызды ерте есейткен де осы бір қатал тағдыр бола­тын. Жоғары оқу орны табалдырығын ат­тар-аттамастан сұрапыл соғыс басталғанды. 

Бүгінгі әңгіме  қазақтың тұңғыш радист қызы Шағила Құсанова жөнінде. Шағила апаның туған келіні –  белгілі скрипкашы, Қазақстанның Халық әртісі Айман Мұсақожаева. Айман апай бізге Жеңіс­тің 80 жылдығы қарсаңында енесі туралы әсерлі естелігін бөлісті. Апайдың айтуынша, енесінің  тағдыры оңай болмаған. 

Көпбалалы отбасында дүниеге келген Шағила Құсанованы ерте есейткен дүние – анасының өмірден ерте өтуі мен әкесі және туыстарының  көбі «халық жауы» ретінде ұсталып кетуі. Сөйтіп, Шағила апа  балалар үй­ін­де тәрбие алуға мәжбүр болды. Жоғары сыныптарда, оқудан тыс уақытта әртүрлі жұмыс істеп, қаражат жинап, 1940 жылы әй­гілі тілші-ғалым Сәрсен Аманжоловтың шақыруымен С.Киров атындағы мемлекеттік уни­верситетіне, Тарих және филология факульт­етіне келіп түседі. Алайда сол жылы соғыс басталып кетеді. Өз еркімен  сұранып майданға аттанады. Ташкенттегі екі айлық радистер курсын бітіре сала 1941 жылы жел­тоқсан айында десанттық әскер құрамын­да Керчь қаласын азат ету операциясына қатысады. 1942 жылы мамыр айынан бастап Ш. Әкімбайқызы 14-гвардиялық атқыштар дивизиясы, яғни топбұзар дивизиясының құрамында болып, Дон майданы, Сталинград, Харьков түбіндегі шайқасы, Украина, Мол­давия жерлерін азат етуге, Висла Сандомир плацдармын алуға Румыния, Чехословакия, Польша және фашистік Германияның өз территориясын азат етуге қатысады. Осылай­ша, қайсар мінез иесі «Жауынгерлік еңбегі үшін», «Сталинградты қорғағаны үшін» және тағы басқа да наградалармен марапат­тал­ған. Сөйтіп, жас қаһарман қыз өмір мен өлім айқасқан небір күрделі жағдайдың, майдан шындығының куәсі болды.

Айман апай радист енесінің шаңырақта ешқашан соғыс тақырыбын қозғамағанын айтады. 

«Енем үйде соғыс туралы жақ ашпайтын. Өзі сондай мейірімді кісі еді. Мен өнер адамы­мын, скрипкада ойнаймын ғой. Сонда енем мені асүйге кіргізбей, «Қолыңды абай­ла, сенің қолың елге керек» деп үнемі айтып отыратын. Үйдегі соғыс ардагерінің өткен өмірі туралы ұл-қыздарынан естіп білгем. Соғыс аяқталған соң университеттегі оқу­ын одан әрі жалғастырыпты. Солай 1949 жылы Тарих факультетін өзі қалағандай тәмамдап, аспирантураға түскен. Ал 1952 жылдың қыркүйек айынан бастап университет қабырғаларында педагогтық қызмет атқар­ды», – дейді  Айман Мұсақожаева.

Шағила Құсанованы Екінші дүниежүзілік соғыста көрсеткен ерлігі үшін Кеңес Одағы­ның Батыры, қазақ ұлтының мақтанышы Бауыржан Момышұлы өмірінің соңына дей­ін сыйлап өтсе, Халық жазушысы Әзілхан Нұршайықов «Майданда батыр, еңбекте ер» деген еңбегін Ш. Әкімбайқызына арна­ған. Шағила Құсанованың келіні Ұлы Отан соғ­ысы­ның  ержүрек батырлары мен енесінің арасын­да ерекше қарым-қатынас болғанын айтады. 

«Кеңес Одағының Батыры, даңқты жа­уын­гер Бауыржан Момышұлы мен енем­нің сыйластығы өмірінің соңғы сәттеріне дейін жалғасты. Асқар екеуіміздің үйлену тойымызға Рахымжан Қошқарбаев пен Бауыржан Момышұлы келіп, батасын беріп еді. Біздің осындай бақытқа кенелуіміздің бірден себебі, әрине енемнің қан майданда Отаны үшін қан мен тер төккені. Майдандағы радистің қызметі оқты қайда ату керек, қай жерге бомба тастау керегін айтып отыру ғой, міне осындай ең жауапты істерді атқарды. Соғыста радио операторларының сымдарын тістерімен қысып, үздіксіз жұ­мыс­ын қамтамасыз еткені туралы оқиғалар да болыпты. Осы жұмысы үшін оған Сталин­нен үш рет жеке алғыс берілген. 2003 жылы ол Мәскеуде Жеңіс парадына қатысты», – деп еске алады Қазақстанның Халық әртісі Айман Мұсаходжаева.

Соғыстан аман келген қаһарман қыз, әлем танитын дана ақын Абай Құнанбай­ұлының өзімен, әулетімен жақын қарым-қа­тынаста болған көпес, меценат Бекбай Байысұлының ұлы, майдангер Асылғазы Бекбайұлымен шаңырақ көтереді. 

«Анам өз естеліктерінде «Менің өмірім ертегі сияқты. Бір адамның басына жетіп-артылатын түрлі қиындықты да, қызықты да көрдік. Қанша рет өліп-тірілдім. Бірақ адамның жаны сірі болады екен. «Қырық жыл қырғын болса да, ажалы жеткен өледі» деген осы шығар. Бес жасымда анамнан айырылып, аштан өлуге шақ қалып, шала­жан­сар жатқанымда да адамдар тауып алып, қатарға қосыпты. Төрт жыл бойы соғыста да жеңіл-желпі жарақат алып, сап-сау елге орал­­дым. Мүмкін, жаратқан Алла аяушылық танытып, мені қолдаған шығар. Қанша қиын­дық көрсем, сонша жақсылық көрдім» деп отыратын. Бізге де анамыздың осы қасиеті ерекше әсер етті. Сонша жыл қиын­дық көрсе де, мойымай, сынбай, өмірге тік келіп, тік кетті» дейді Айман апай. 

Айман Мұсақожаеваның айтуынша, көпті көрген Шағила Әкімбайқызы Бауыржан Момышұлының тазалығына, қағидатшылды­ғына, шығармашылығына шаң жуытпай өтіпті. Батыр да майдангер қызды ерекше қадірлеген. Ғалым, соғыс ардагері деп төрге шы­ғарған. «Анамыз біз үшін ғана емес, бүкіл қазақстандық үшін де нағыз батыр» дейді Айман Мұсақожаева. 

Анасы соғыс бітіп, елге оралғаннан кейін де бейбіт өмір­дің батырына айналғанын айтады. Соғыс бітіп, оқуын жалғастырған қа­һарман қыз ғылыми салада да белсенді бол­ып, білім қууын тоқтатпаған. «Қоғамдық ұйымдар», «Кә­сіп­одақ ұйымы», «Әйелдер ұйымы», «Қазақстандағы ұлт-азаттық қоз­ғал­ыс», «Абайдың пәлсапалық көзқарасы», «Алаш ардагерлері» сынды тағы басқа тақырыптарда жазған еңбектері жарық көрді. Сондай-ақ Қазақ ССР «Білім» жур­нал­­ында, «Жетісу», «Казахстанская правда» газеттерінде, «Қазақ тарихы» журналында, ҚазМҰУ (қазіргі әл-Фараби атындағы ҚазҰУ) хабаршысының тарих сериясында, Қазақ ССР ғылым Академиясының «Хабар­шы» жинағында, Қазақстан Республикасы Информациялық институтында ма­қалалар мен жалпы қоғамдық ұйымдар және Алаш қозғал­ысы жөнінде ірі-ірі еңбектері жиі жарияланып отырған. 

«1963 жылы кандидаттық диссертация­сын, ал 1978 жылы докторлық диссертация­сын сәтті қорғап шыққанын да естігем. 1980-1990 жылдары әл-Фараби атындағы ҚазҰУ-да кафедра меңгерушісі қызметін атқарды. Университеттегі педагогикалық еңбегінің құрметіне 1986 жылы Еңбек Қызыл Ту орденімен марапатталды. Қайын­атам Асылғазы Бекбайұлы – мәдениет сала­сында бірқатар лауазымды қызметтер атқарған қайраткер. Ол да Ұлы Отан соғысы ардагері болды. Өкінішке қарай, атамыз осыдан бірнеше жыл бұрын өмірден озды», – деді А. Мұсақожаева.

Қан майданда жаудың бетін қайыруға аянбай ерлік көрсеткен радист, тарихшы-ғалымның жетекшілігімен 30-дан астам аспирант, 7 ғылым докторы дайындалып шықты. Ғылым жолында 6 монография, 100-ден астам ғылыми мақала жариялаған. Осындай ауыр жолдан өткен ардагер 25 рет түрлі мемлекеттік сыйлықпен марапатталды. Оның ішінде Қазақстаннан бөлек шет мемлекеттердің де марапаты бар: Чехословакия, Украина, Ресей. Шағила Құсанова – «Құрмет» және «Парасат» ордендерімен марапатталып, Қазақстанның Жоғары мектебінің құрметті қызметкері және КСРО мен Қазақстанның білім беру үздігі атанды.       

Сымбат БАУЫРЖАНҚЫЗЫ