Әмірхан әлемін зерттеу басталады

Әмірхан әлемін зерттеу басталады

Алматы қаласында Қазақстан Жазушылар одағының мүшесі, көрнекті ақын, әдебиет сыншысы, журналист Әмірхан Балқыбектің көзі тірісінде тұрған, ғаламат еңбектерін дүниеге әкелген үйге ескерткіш-тақта орнатылды.

Ол – арқалы ақын еді. Оның білімі телегей-теңіз болатын. Ол өз қатарынан озып туған арда азамат еді. Жаратылысынан өте қарапайым-тұғын. Иә, ол туралы әңгіме, өкінішке қарай, бүгінде тек өткен шақта айтылады. Өмір­ден ерте озған ақын тірі болса, биыл ердің жасы елуге толар еді.

Біз Әмірханмен 90-жылдары ҚазМУ-дың журналистика факуль­тетінде бірге оқыдық. Ол студент кезінің өзінде асқан бі­лім­дарлығымен көзге түскен бола­тын. Қолынан кітабы түс­пей­­тін, жұқалтаң келген сары жігіт үнемі ой үстінде жүретін. Кейде көктен түскендей тарс еткі­зіп бір сұрақты қойып қала­ты­ны бар-ды. Енді бірде өзі айт­қан сөзіне өзі мәз болып, балаша қуанатын-ды.

Университет бітіргеннен кейін де ол өзінің қаламының қан­шалықты қарымды журна­лист екенін танытты. Респуб­ли­калық басылымдарда еңбек ете жүріп, зерттеу жұмыстарын жалғастырды. Мықты әдебиет сыншысына айналды. Өлең топ­­­та­малары алғашында ұжым­дық жыр жинақтарына енсе, кейін­нен «Метаморфоза», «Сын­ған сәуленің шағылысуы» жыр жи­нақ­тары, тарихи эсселер мен әдеби мақалалардан тұратын «Қасқыр Құдай болған кез», «Ақын апо­ло­гиясы» кітаптары жарық көрді.

– Әмірхан Балқыбек – 90-жыл­дары әдебиетке жарқ етіп келген жарық жұлдыз. Ол нағыз тәуелсіздіктің ақыны. Еге­мен ел болған аумалы-төкпелі күр­де­лі кезеңде әдебиетті, өлеңді тас­тамады. Ол – көп оқыған, кө­кейіне көп тоқыған, әдебиетке жаңа леп, жаңа үрдіс алып келу­ге жол ашқан жігіттердің бірі. Кезінде алтынкөпірліктер деп оларға пікірімді білдірдім. Әмір­хан­ның өмірден өте ерте өтіп кет­­кені өкінішті бола тұра, бір жа­­ғынан бүгінгі шараға құтты бол­­­сын дейміз. Өз қатарластары қа­­­­лалық әкімшілікпен біріге оты­рып, үлкен сауапты іс жасады, – де­ді ақын, Мемлекеттік сый­лық­­­тың лауреаты Темірхан Ме­дет­­бек. – Әмірханның жазып кет­кен шығармалары ел есінде. Ол еш уақытта ұмытылмайды.

Әмірхан өзінің әдебиетші болуына әкесі Жұмабектің көп ықпалы тигенін жиі айта­тын. «Әкемнің кітаптары көп және оны жүйелі түрде қа­лай оқу ке­ре­гін үйреткен де сол еді» дей­тін. Қазақ-өзбек ақын­да­ры­ның өлеңдерін жатқа оқи­тын әке зерек ұлының құлағына да ер­те бастан асыл сөздің қа­зы­на­сын құя білді. Зерде­лі жан сол өңірден шыққан, қолына қалам ұстағандарды үйіне жиі қонаққа шақыратын. Әңгіме арасында олардан «Осы баладан бірдеңе шыға ма?» деп жайлап сыр суыртпақтап қоюды да ұмытпайтын. Ақын Қазыбек Иса – солардың бірі.

– Осыдан бес жыл бұрын жай­барақат жүрген бәріміздің төбе­мізден жай түскендей бо­лып, ол өмірден құйрықты жұл­­­дыздай ағып өткенде «Ел сені ен­ді іздей бастайды» деп жа­зып едім. Міне, Әмірханды із­деу енді басталды. Түркістан об­­лы­сын­да Әмірхан атындағы жас ақын­дардың үлкен жыр мүшәй­расы, Шардара ауданында бір ай бойы Әмірханның оқулары өтті. Оның әкесі Жұмабек аға­мыз өте білімді кісі еді. Ол кісі­ден туған ұлдың телегей-теңіз білімнің иесі болуы тегін емес. Әмірхан кейде ақындарды баға­ла­са «Оны менің әкем жақсы көре­ді» дейтін. Жұмабек ағамыз әл үстінде жатқанда «Ақын бо­лам деп Алматыға соңыңнан еріп келген ініңе бас-көз бо­лып жүр» деген болатын. Біз Әмір­­ханды сақтай алмадық. Қа­пы­да қалдық. Сол жылы өзі де «Қыз­ғалдақтар өскенде ауыл­ға барам» деп айта беріп еді. Өкі­нішке қарай, қызғалдақтар өс­кен кезде біз Әмірханды қызыл кілемге орап алып бардық... Мен дәл сол кезде көршілес мем­ле­кет­ – Бішкекте болып едім. Шекарадан өткен кезде қара­сам, Әмірхан бес рет телефон соғыпты. «Не боп қалды екен?» деп қайта хабарласқанымда, теле­фон көтермеді. Алматыға кел­ге­німізде суық хабарды естідік. «Шырылдап сонда неге іздеді екен?» деп әлі күнге дейін ойлай­мын. Өзекте өкініш қалды. Сол кезде Алматыда болсам, Әмір­хан­ды қасыма шақырып алсам, оны шақырып жүрген өзге әлем­нің құшағынан құтылып, құрақ ұшып келгенде аман қалар ма еді, бауырым. Әйтсе де, адам­ның дегені болмайды, Алланың де­гені болады. Өмір өз дегенін істей­ді, амал бар ма? – деді ақын Қазыбек Иса.

Енді Әмірхан Балқыбектің екін­ші өмірі басталды. Биыл ақын­­ның 50 жылдығына бай­ла­ныс­ты өзі туып-өскен өңірде де бір­қатар іс-шаралар өтті. Түр­кіс­тан облысының Шардара ау­данындағы өзі оқыған Мұх­тар Әуезов атындағы орта мек­тепте оның атына арнайы сы­­нып ашылған. Өзі тұрған үйге ескерткіш-тақта орнатуда ақын­­ның досы Маралтай Ра­йым­­бекұлының еңбегі зор бол­ғанын көпшілік қайта-қайта ай­тып жатты. Алдағы уақытта да оны мәңгілік есте қалдыру шара­лары жалғасын таба бермек. Өйткені көзі тірісінде қамқор болған ізбасарлары, қалың оқырманы барда оның аты өшпек емес.