Ерболат САУРЫҚОВ: Үлкен білім беру корпорациясын құрып жатырмыз

Ерболат САУРЫҚОВ: Үлкен білім беру корпорациясын құрып жатырмыз

Ел үшін еңбек етіп жатқан осындай ерлердің тірлігін  көпшілікке таныстыру мақсатында республикалық AIQYN газеті  «Туған жерге тағзым» атты айдарға жан бітірді. Бүгінгі біздің қонағымыз – Жамбыл облыстық мәслихатының депутаты, Тараз инновациялық-гуманитарлық университетінің ректоры Ерболат САУРЫҚОВ. – Ерболат Байұзақұлы, ел үшін істеп жатқан ең үлкен ең­бегіңіз – шәкірт тәрбиелеу. Әңгі­меміздің әлқиссасын осыдан бастасақ. Жал­пы, білім беру са­ласына қалай келдіңіз? – Білім саласына баруды мектеп кезімнен армандадым. Осы мақсатқа жету жолында бі­лі­мімді шыңдап, шетелдік оқу орын­­­­дарынан да тәжірибе жи­нақтадым. Өзімнің біліктілігім мен ғылыми дәрежемді көтердім. Мақсатым – аудитория оқы­тушысы немесе жеке оқ­шау­лан­ған ғалым ретінде қалып қоймай, ЖОО білім беруді ұйым­дастыру бағытына бет бұрдым. Нәти­жесінде, Тараз инно­ва­циялық-гуманитарлық уни­верситетін құрдық. Бұл жетіс­тігімізге тоқ­мейілсімей, оқу ор­нының қабыр­ғасынан колледж аштық. Қазір 1 000 орынды «Интеллект» деген атаумен жеке­меншік мектеп салу­ды жөн санап отырмыз. Одан кейін ТИГУ балабақ­ша­сының кірпішін қа­лаймын. Осылайша, біз баланы жалғас­палы түрде үздіксіз өзіміз тәр­биелесек деген ниеттеміз. ТИГУ балабақшасында тәрбие­ленген баланы өзіміздің мектепке алып келеміз, одан кейін кол­леджге түсіріп, уни­верситетте білі­мін шыңдаймыз. Білім беру­дің са­бақтастық жүйе­сімен өскен ма­манды Агробио­логия­лық ғы­лыми-зерттеу инс­титуты, Ве­те­ринария және мал шаруа­шылығы ғылыми-зерттеу орта­лығы сын­ды өзіміз құрған өндіріс орын­дарына шығар­мақ­пыз. Бір сөзбен айтқанда, біз үл­кен ғы­лыми-өндірістік корпо­рацияға жан бітіріп жатырмыз. – ТИГУ-дың құрылу тарихына бір тоқталып кетсек. Бәрі неден басталды? – Тараз қаласындағы Қ.А.Ясауи уни­верситетінің Тараз институты жабылғаннан кейін оқу орнының оқытушылар құра­мының негізі ТИГУ-ға өтті. Өзім 2009 жылы оқу орнына факультет деканы болып келдім. 2010 жылы ректордың оқу жұмыстары жө­нін­дегі, ал 2011 жылы бірінші орын­басары қызметіне тағайын­далдым. 2012 жылы университет тізгіні менің қолыма берілді. Осы уақыт­тан бері 8 жылдың ішінде универ­си­­­­­­­тет адам танымастай өзгерді. Ең бірінші, біз инфра­құрылымды ЖОО қойылатын талаптарға сәй­кестендіріп алдық. Одан кейін бірнеше нысан мен ғылыми-зерт­теу орталықтарын құрдық. Кезең-кезеңімен осы­лайша жаң­ғырған білім ордасы қазір бәсе­келестік ортада еш­қандай ЖОО-нан кем емес. Оған қоса, биыл Қордай ауданынан ауыл шаруа­шылығы, инженерлік, техникалық кол­леджінің де кір­пішін қалау­дамыз. Небәрі 8 жыл­дың ішінде біз осындай өзіміз күтпеген жетіс­тік­терге жеттік. Енді алда тұрған мақса­тымыз айқын. Ұрпақ тәр­биесі үшін аянбай тер төге береміз. – Университеттен жылына қан­­ша маманды түлетіп жатыр­сыздар? Сондай-ақ студенттерге қан­­­дай жеңіл­діктер қарас­тырыл­ған? – Біз жылына шамамен 1 000-1 500 маман дайындаудамыз. Мамандарымыздың жұ­мыс­қа орналасу деңгейі өте жоғары. Университеттің білім беру сала­сындағы орны «Ата­мекен» ұлттық кәсіпкерлер па­латасы мен Білім және ғылым ми­нистрлігі бірлесе құрған рей­тингте жоғары орында тұр. Сон­дай-ақ білім сапасын бағалайтын тәуелсіз орталықтың рейтин­гісінде еліміздегі 60 көп­са­лалы ЖОО ішінде 18-орын­дамыз. Жекеменшік оқу орында­рының арасында тұрақты түрде 6-7-са­ты­дамыз. Осының есесінен тү­лек­тері­міздің жұмысқа орна­ла­су көр­­сет­кіші 70-80 пайызды құра­ды. Бұл – өте жоғары деңгей. Енді бұйыртса, 90-100 пайыздық меже­ні бағын­дырсақ деген жос­парымыз бар. Бұған біз қалай жеттік? Бірін­шіден, білікті оқытушылар құра­мын жасақтадық. Профессор, ұс­­таз­дарымызды еліміз бен ше­тел­де бірнеше сатылық білік­тілікті шыңдау курсынан өткіз­дік. Соны­мен қатар сырттан оқыту­шылар шақыру арқылы кадрды кү­шейт­тік. Қазір бізде әл-Фараби атын­дағы Қазақ ұлттық уни­верси­тетінің, Көк­шетау мемле­кеттік универси­тетінің және Ев­ра­зия ұлттық университетінің білікті маман­дары жұмыс істеуде. Олар­дың тұрмыстық жағдайын түзеу үшін барлығын қызметтік пәтер­мен қамтамасыз еттік. Егер 5 жыл біз­дің университетте үздік­сіз ең­бек атқаратын болса, сол пәтер­ді өзінің жекеменшігіне аударып ала алады. Одан бөлек, сырттан кел­ген оқытушылардың айлық жа­лақысын да өзінің біліктілігіне қарай белгілеп, осы­дан кейін ба­рып олардан жұмыс талап етеміз. Уни­верситетте 30-ға жуық оқы­ту­шы бар. Оның ішінде биыл бе­­сінші жыл корей және ағыл­шын тілінен тәлім беріп жатқан Оң­түстік Корея мемле­кетінен келген мамандар жүр. Қытайдан шақыр­тылған ұстаз­дарымыз да аз емес. Олардың алды бізде ең­бек етіп жат­қандарына 8 жыл болып қалды.  

Қазір 1 000 орынды «Интеллект» деген атаумен жеке­меншік мектеп салу­ды жөн санап отырмыз. Одан кейін ТИГУ балабақшасының кірпішін қа­лаймыз. Осылайша, біз баланы жалғаспалы түрде үздіксіз өзіміз тәрбиелесек деген ниеттеміз.

  Студенттерге берілер жеңіл­діктерге келер болсақ, бізде ең үлкен әлеуметтік пакет әзір­лен­ген. Оның біріншісі – уни­вер­ситетке өзге өңірден білім алуға келген тұл жетімдер тегін оқиды. І және ІІ топтағы мүге­дектерге де тегін бі­лім беріледі. Спортта, өнерде респуб­ликалық деңгейде жеңіске жеткендерге ректор гранты қарас­тырылған. Одан бөлек, көпбалалы отба­сынан шыққан, Ауған соғысы арда­герлерінің, Чернобыл апаты­ның зардабын шеккен­дердің, ата-анасының бірінен айырылған балаларға да бізде әртүрлі мөл­шерде жеңілдік белгіленген. Бір сөзбен айтсақ, әлеуметтік па­кетке бізде жылына 35-40 мил­лион теңге кетеді. Осылайша, біз қол­дан келгенше білім­герімізге кө­мектесіп жатырмыз. – Елбасының студенттерді жа­тақ­ханамен қамту тапсыр­ма­сына орай, биыл заманауи сту­денттер үйінің есігін айқара аш­тыңыздар. Жатақханадаға жал­пы жағдайға бір тоқталып кет­сеңіз... – 2018 жылдың күз айында бұрынғы «Тараз» қонақүйінің ғимараты сатылымға шыққаннан кейін кеңесе келе оны студенттер үйіне айналдыруды жөн санадық. Ойымыз шындыққа айналды. Аталмыш ғимаратты екіжақты келі­сімшарт жасасып, 430 мил­лион теңгеге сатып алдық. Одан кейін нысанды күрделі жөн­деуден өткізу үшін 330 миллион теңгедей қаржы жұмсадық. Қазір сту­дент­тер үйіне келгеннің көзі сүй­сінеді. Біз бұл нысанды жай жа­тақхана сияқты емес, бәрі бір ғи­мараттың ішінде қамтылған бес жұлдызды қонақүйден кем емес деңгейде жабдықтадық. Бірін­шіден, 500 балаға шақталған әрбір бөлме жоғары санаттағы қонақ­үйдей күрделі жөндеуден өтті. Екін­шіден, студенттер үйін­де спорт алаңшалар, кино­театр, элек­тронды оқу залы, коуоркинг орта­лығы, адалдық дү­кені, кеңсе тауар­ла­рын сататын орын және сту­денттік асхана жұмыс істейді. Ал студенттер үйінің басты ерек­ше­лігі – ғима­рат ішінен сұлулық салоны мен интернет кафе алаң­шасын ашып, оны бас­қаруды білімгерлердің өзіне тап­сырдық. Яғни, студент­тік кештер мен әр­түрлі іс-шара­лар бола қал­ған жағдайда білімгер сыртқа шық­пай-ақ сол сұлулық сало­нында бетін әрлеп, өз-өзін кешке дайын­­­дай алады. Осындай заманауи студенттер үйінде тұру ақысын, халықтың жағдайын ескере отырып, айына 5 000 теңге етіп белгіледік. Бұл тұста тағы бір айта кетерлігі, бет­перде кимеген және дене қызуы бар қызметкер мен білімгер, яғни сақтық шарасын сақтанбаған адамды студенттер үйінің компью­­терленген есіктері ішке кіргіз­бейді. Олар арнайы дәрігер­лік тексерістен кейін ғана ішке кіруге рұқсат алатын болады. Осылайша, біз заманауи қон­дырғыларды қолдана отырып, сақтық шара­ларына да баса көңіл бөліп отыр­мыз. – Әлемдік пандемия елімізге оңай тимеді. Десе де, жұрт болып жұмылып, кәсіпкерлер мен демеу­шілер мұқтаждарға көп көмек көр­сетті. Соның бірі – өзіңізсіз. Ай­тыңыз­­шы, карантин кезінде қара халыққа өз есебіңізден нақты қан­­­­дай жәрдем жасадыңыз? – Коронавируспен өзім де ауырып тұрғандықтан, бұл ін­деттің қауіптілігін жан-тәнім­мен сезіндім. Сондықтан ем қа­был­дай жүріп, өзгелерге де қол ұшымды беруге тырыстым. Ең әуелі Ерқанат Манжуов, Талғат Жолтаев сынды азаматтармен бір­лесе сәуір айын­да ауру­ха­надағы дәрігерлерді ыстық тамақ­пен қамтамасыз етіп тұр­дық. Одан кейін Мойынқұм ау­дандық ауруханасына хабар­ласып, 20 жылдан бері жөндеу көрмеген өкпені жасанды ты­ныстау құрылғысының толық жүйесін 2 миллион теңгеге күрделі жөндетіп бердім. Одан бөлек, өзім туып-өскен Мойын­құм ауданы Құмөзек ауылындағы емхананы өкпеге ауа беретін аппаратпен қамтамасыз еттім. Ал облыстық туберкулез ауруха­насына 1,5 мил­лион теңгеге қорғаныш киім­дері мен респи­раторлық бетперде алып берсем, көпбейінді облыс­тық ауруханаға індетпен күресу үшін 1 миллион теңге көлемінде қаржылай көмек көрсеттім. Осы­лайша, қолдан келгенше қол ұшын созудамыз.  

Былтыр біз 1993-1994 жылдан бері игерілмеген Мойынқұмның 150 гектар жеріне көпшіліктің сұра­нысы бойынша жүгері ек­кен­біз. Содан 600 тон­­надай өнім алып, оның да ырыздығын көппен бірге көрдік.

  – Туған топырақ жайлы айтып қалдыңыз. Елбасының «Бола­шаққа бағдар: Рухани жаңғыру» атты бағдарламалық мақаласының бір тармағы «Туған жерге ту тігуге» бағытталған. Осы үндеу аясында туған өлкеге қандай көмек көр­сеттіңіз? – Ауылдың жайын алғаш 30 жасымда ойлай бастадым. Содан қолдан келгенше 1 қыркүйекте мектеп оқушыларын қажетті кең­се тауарымен қамтамасыз ете бастадық. Кейін бұған баса көңіл бөліп, Кіші Қамқалы ауылында орналасқан «Құралай сұлу» ке­сенесін 8 миллиондай қаржы жұмсап, қайта қалпына келтірдік. Одан кейін облыстық мәсли­хаттың депутаты ретінде мін­берде көкейдегі мәселені көтере жүріп, Құмөзек ауылында 40 жылдан бері жөндеу көрмеген Ы.Алтынсарин атындағы орта мектептің күрделі жөндеуіне атсалыстым. Сондай-ақ мектеп түлектері бірлесіп, мек­теп жа­нынан саябақ сал­дырдық. Ба­лабақшаның да мәсе­лесін на­зардан тыс қалдырмай, оны да жөндеуден өткіздік. Кеңес үкі­меті тұсынан бері ауылда қал­ған мә­дениет үйін бұздырмай, 2015 жы­лы мемлекет меншігіне өт­кізіп, оны да ел игілігіне тап­сыр­дым. Ендігі ойым Мойынқұм ауданына кіреберіске «Құралай сұлудың» еңселі ескерткішін қойсам деп отырмын. Бұл жөнін­де аудан әкімі мен мүсіншілермен келіссөз бас­талып кетті. Тағы бір айта ке­тер­лігі, өткен аптада Мойынқұм ауда­нында жұрт­шылықпен жүздесіп, мұң-мұқтажын тыңда­дым. Солардың өтініштері бойын­ша ауылға тағы 2-3 миллион тең­геге көмек көр­сетсем деп отыр­мын. Былтыр біз 1993-1994 жылдан бері игерілмеген Мойынқұмның 150 гектар жеріне көпшіліктің сұра­нысы бойынша жүгері ек­кен­біз. Содан 600 тоннадай өнім алып, оның да ырыздығын көп­пен бірге көрдік. Енді келер жылы Биназар ауылынан шағын сүт фермасын ашуды жоспар­лауда­мын. Бұл жерлестерім үшін қо­сымша жұмыс орны болады. Осы­лайша, Елбасының үндеуіне үн қосып, «Туған жерге ту тігіп» жатырмыз. – Облыстық мәслихаттың де­пу­таты ретінде қара халық өзіңіз­ге қандай мәселемен ха­барласады және оны шешіп бере алдыңыз ба? – Мәслихатқа «Ауыл» пар­тия­сының атынан өткен­діктен, жұ­мысым ауылдағы ағайын­мен ты­ғыз байланысты. Бұрын ха­лықты жеңілдетілген несие, кепілге қоя­­­­тын мүлік, мемлекеттік суб­сидия сынды мәселелер тол­ған­дырса, қазір қара халық ауыл­дан дәріхана ашып беруді сұрайды. Шынында, ауылда меди­циналық пункт бол­ғанымен, дәріхана жоқ екен. Ауыл тұрғыны бір дәрі алу үшін бәленбай ша­қырым жатқан аудан орта­лығындағы дәріханаға баруға мәжбүр. Осы мәселені зерттеп, медициналық пункттің жанынан дәріхана ашуды депутат сауалы ретінде жолдасам деп отыр­­мын. Осыған дейін ауыл шаруашылығы мәселесіне қолдау білдіріп келген облыс әкімі Бер­дібек Сапарбаев та бұл түйткілді назардан тыс қал­дырмайды деп сенемін. Өзім сайланған округ Тараз қаласының орталығында орна­ласқандықтан мұнда мәселенің негізі шешілген. Алайда мүм­кіндігі шектеулі азаматтардың сұранысы бойынша облыс орта­лығынан заманауи қон­дыр­ғы­лармен жаб­дықталған тірек-қи­мыл жү­йесі зақымданған бала­ларға арналған орталық ашсам деген жоспарым бар. Бұл баста­маға да облыс әкімі қолдау біл­діреді деп үміттенемін. – Қазақ журналистикасының қара нары – Шерхан Мұртазаның көзі тірісінде еңбектерін наси­хаттап, қорын жинақтаған бірден-бір университетсіздер. Сіздерде «Шерағаның мүлде жарық көр­меген жазбалары да сақтаулы тұр» деген әңгіме айтылып жүр. Ай­тыңызшы, оның бүгінде қоры қанша? – Университет қабырғасынан 2009 жылы «Шерхантану» орта­лығы ашылып, оның қадамына Шерағаның өзі батасын берген болатын. Одан бөлек, Шерхан Мұртаза оқу орнының қабыр­ғасында дәріс оқып, шеберлік сабақтарын беріп, уни­верси­тетпен өте тығыз қарым-қаты­наста бол­ды. Нәтижесінде, ұлы жазушы өзінің барлық қолжаз­баларын мұрағатқа да, мұражайға да өт­кізбей, бізге тапсырды. Осы қол­жазбалардан біз 10 томдық жинақ шығардық. Әлі 15-20 томға жетер­лік қор бар. Бұйырт­са, осы құнды дүниелерді жылда жарыққа шы­ғарып, оқырманға жолдайтын боламыз. – Жұрт білмейтін тағы қандай жаңалығыңыз бар? – Жуырда облыс әкімі Бер­дібек Машбекұлына таныс­ты­рып, келісімін алып шыққан құпия бір бастамам бар. Алайда сұхбат беріп, оған қоса жер те­лімі белгі­леніп, негізгі жұмыс бастал­ған­дықтан көпшілікті ха­бардар етейін. Биыл біздің уни­верситет ғалымдары облыс бойынша тұң­ғыш рет форель балығын өсі­ретін шаруашылық ашқалы отыр. Бұл жобаға жан бітіру үшін 1 ай бойы Қордай ауданынан бастап, Жуа­лы ау­данына дейінгі тау сулары­ның көзін қарап шықтық. Нәти­же­сінде, форель балығы өмір сүре алатын бір су айдынын таптық. Ол орын әзірге құпия қалсын. Алайда қараша айында алғашқы балық­тардың жүзіп жүргенін көріп қа­ла­сыздар. Бұл өңір өн­дірісі үшін жаңа тыныс қана емес, жұртшы­лықты жұ­мыс­пен қамтитын бір­ден-бір шаруа­шы­лыққа айналмақ. – Әңгімеңізге рақмет! Алдағы бастамаларыңызға тек жеміс ті­лейміз!  

Сұхбаттасқан Саятхан САТЫЛҒАН,  Жамбыл облысы