Сәжида анамыз да бақилықтың баянды есігіне бет түзетіпті. Ол кісі барлық айтыста жүрген ақындардың анасындай еді. Апамызға сәлем беріп барып, қолынан дәм татпаған ақын кемде-кем шығар. Өзіміз де Семейге барған сайын Мақсұт әкеміздің шаңырағына қонып, анамыздың шәйін ішіп, батасын алып қайтушы едік. Қашан көрсең де, сабырлы қалпын жоғалтпайтын, жүрегінің мейірімі жүзінен көрініп тұратын ардақты жан еді апамыз. Серікзат ағамыздың көпшілдігі, кісінің көңіліне қарап сөйлейтін жұмсақтығы, кішіге қамқорлығы ананың сүтімен келген асыл қасиет шығар. Он құрсақ көтеріп, ұлтқа қызмет еткен ұл-қыздарды тәрбиелеп өсірген аяулы анамыздың өнегелі ізі кейінгі ұрпаққа үлгі. Сәжида анамыздың қолынан татқан астың таңдайымызда дәмі, аялы алақанының маңдайымызда табы қалды. Жаныңыз жәннатта болсын, асыл ана!
Мейірбек СҰЛТАНХАН,
айтыскер ақын