Күйшілік өнер байырғы заманнан бері ұлтпен бірге біте қайнасып, дамып, қазақтың күйініші де, сүйініші де бола білген. Қазақ қуанғанда шаттық күйін тартып, мұңайғанда қоңыр сазын шертіп, шерін тарқатқан.

Күйшілік өнерді шертпе және төкпе күй тарту дәстүрі деп бөлсек, оның ішінде аймақтық күй мектептері тағы бар.

Күйшілік өнерде жаңа бағыт қалыптастыратын, сан ғасыр өтсе де тарих сахнасынан ойып тұрып орнын алған тұлғалар көп емес.