Ертеден ат үстінде күн кешіп, түн қататын көшпенді бабалардың ұлттық ойындары да атпен байланысты болды. Әсіресе, көкпар, бәйге дегенде ішкен асын жерге қойып, делебесі қозбайтын қазақ жоқ десек болар.