Жерді игеруге жүрдім-бардым қарайды
Түгін тартса, майы шығатын Жетісу өңіріндегі мыңдаған гектар егістік алқабы игерілмей бос жатыр, дәл осыншама көлемдегі жер тозып, құнарлығынан айырылды. Соңғы 20 жылда Алматы облысындағы егіс алқабының көлемі миллион гектардан асып көрген жоқ. Есесіне иен далаға иелік ететіндер оны пайдалануға ден қоя алмай жүр. Тіпті, меншігіндегі жерін қызғыштай қорығандар оны айналдыра ор қазып қояды.
Жер төңірегіндегі мұндай мәселелер ірілі-ұсақты даудың жиі бой көтеруіне себеп. Мәселеге құқық қорғау органдары араласып, игерілмей жатқан жерлерді мемлекет меншігіне қайтарып, шаруалардың мал жайылымдарын қалпына келтіруге кіріскелі де бірнеше жыл болды. Алайда жер төңірегіндегі түйткілдің түйіні тарқатыла қоймады.
Қазір өңірде жайылымға қатысты жағдай тіпті ушыға түскен. Мәселен жетісулықтардың қолындағы 672 мың сиыр, 168 мың жылқы және 1 миллион 800 мың ұсақ малға жайылым тарлық ете бастаған. Олардың қысқы жемшөбін дайындауы да үлкен қиындық туғызады.
Жалпы, Ауыл шаруашылығы министрінің бұйрығына сай бір жылқыға 4,8 гектар, ірі қара малға 4 гектар, ұсақ малға 0,8 гектар жайылым керек. Қазір Алматы облысында мал жаюға арналған 1 миллион 200 мың гектар алқап бар. Мүдделі мекемелер 135 мың гектар жерді мемлекет мұқтаждығына алу бойынша жұмыс жүргізіп жатыр. Ескелді, Еңбекшіқазақ, Панфилов, Іле, Райымбек, Кеген аудандарында қосымша жайылымдық жерді бекіту жұмыстары өте баяу жүргізіліп, жергілікті халықтың наразылығы өрши түсті. Аталған аудандардың тұрғындары жайылымдық жерлерді қолынан келгендер қонышынан басып, көлемді жерлерді заңдастырып алғанын да айтады. Мысалы, Ақсу, Кербұлақ аудандарында меншігінде 10 мың гектар жері барлар да оны игеруге асығар емес. Кеген ауданындағы жағдай да осы. Мұнда «Казмясо» компаниясы 16 мың гектар жерді иемденген. Соңғы жылдары ауданда жер дауы сөз болғанда аудан басшыларының тамыр-таныстыққа жол беретіні айтылады. Райымбек ауданында ірі жер иеленушілер бар.
Жер иеленушілердің оны игеруге асықпайтыны облыс әкімінің аудандағы халықпен жүздесулерінде де жиі қозғалады. Мәселен, Кеген ауданында 9 мың гектар суармалы жер бар. Бірақ соның 300 гектары ғана игерілген. Соңғы 30 жылда мал басының 2 есеге дейін өскендіктен жайылым тапшылығы қатты сезіле бастады. Аудан басшылығы бұл мәселенің шешімі ретінде 14 мың гектар жайылымдық жері бар Саты жайлауына жол салуды ұсынып отыр. Кеңес заманында малшылар бұл жайлауға қырғыз жері арқылы баратын. Екі араға шекара түскелі тау басындағы жайлауға барар жол жабылған. Облыс әкімдігі қолдаса, ұзындығы 24 шақырымдық тау жолы мәселесі де шешілмек.
[caption id="attachment_200706" align="alignleft" width="1200"] © коллаж: Еркебұлан Дуйсеболатов[/caption]
Кегендік шаруа Нұрым Нүптекеевтің айтуынша, қазір атакәсіппен айналысушылардың халі мүшкіл. «Таулы өлкеде былтыр қуаңшылық болып, жерге шөп шықпады. 60 гектар шабындықтан 60-ақ орам шөп жинадым. Малымды қыстан аман шығару үшін 3,5 миллион теңгеге шөп сатып алдым.
Біздің жеріміз Тасашы селолық округінің аумағында. Іске татитын жердің 90 пайызын алпауыт компанияларға бере салған. Ондағылар мыңдаған гектарды қоршап алды. Зардабын біз сияқты шаруа адамдары көріп отыр. Өткен жылы ауылда мал шығыны өте көп болды», – дейді ол.
Тұрғындар жергілікті биліктің ірі жер иеленушілердің алдында дәрменсіз екенін де жасырмады. Негізінен, аграрлы өңір болғандықтан Жетісудің әлеуметтік-экономикалық дамуы жерді тиімді игерумен тікелей байланысты. Мұнда танымал компаниялар да ірі жер иеленушілердің қатарында. Жақсы жер телімдерін меншіктеп алғандарда «маған да, саған да жоқ» деген көзқарас бар секілді. Салдарынан жергілікті тұрғындар мал басын шектеп ұстап, егін еге алмай отыр.
Қазіргі кезде облыстың жер қоры 22 миллион 357 мың гектарды құрайды. Оның 1 миллион 40 мың гектары егістік болса, 478 мың гектары суармалы, 30 мың гектары көпжылдық екпеге арналған, 145 мың гектары тыңайған жер, қалғаны шабындық және жайылымдық жерге жатады.
Өңірде жерге қатысты 1500 хат пен өтініш қаралған. Олардың басым бөлігі Талғар, Іле, Қарасай, Еңбекшіқазақ және Талдықорған мен Қонаев қалаларынан. Құзырлы органдар тексеру барысында аталған аудандар мен қалаларда жерге қатысты заңнаманы, сыбайлас жемқорлық сипатындағы құқықбұзушылықтарды анықтапты. Ауыл шаруашылығына арналған жердің нысаналы мақсатын жөнсіз өзгерту нәтижесінде көптеген егістік жайылымдық алқапқа айналып, шабындықтарда құрылыс жүргізілген. Мұндай жағдайлар Алакөл, Талғар, Іле, Еңбекшіқазақ, Панфилов, Қарасай, Ескелді, Қаратал аудандарында жиі тіркелген. Әсіресе жерді иемденуге арналған конкурстарда бармақ басты, көз қысты әрекетке көп жол беріледі. Қалталылардың мүддесін көздеу, жақын-жуыққа бұра тарту үйреншікті көрініске айналғалы қашан?
Жергілікті атқарушы органдар Ақсу, Кербұлақ, Көксу, Панфилов аудандарының инвестициялық жобаларын іске асыру үшін конкурстардан тыс жер телімдерін беру тәжірибесін енгізген. Құптарлық қадам. Бірақ жобаның қағаз жүзінде қалғаны қынжылтады. Кербұлақ ауданы бойынша 2018-2020 жылдар аралығында осындай 23 инвестициялық жобаны Өңірлік үйлестіру кеңесі мақұлдады. Бірақ сол жобалар бойынша тоғыз шаруашылық 16 636 гектарды әлі күнге дейін игермеген.
2018-2019 жылдар аралығында аудандар мен қалалардағы ауыл шаруашылығы мақсатындағы 808,7 мың гектар жердің пайдаланылмай жатқаны анықталады. Қазіргі кезге дейін осы жердің 125,9 мың гектары мемлекет меншігіне қайтарылып, 3,8 мың гектар жайылым иесіз мүлік ретінде есепке қойылған. Сондай-ақ 671,7 мың гектар жер игеріліпті. Қалған 7,3 мың гектар жер бақылауға алынған. 2020-2021 жылдары жерді қашықтықтан зондтау қорытындысында жалпы аумағы 71,3 мың гектар егістік пен 2167,3 мың гектар жайылымдық мүлде пайдаланылмай келгені белгілі болды.
Облыс әкімінің орынбасары Әлібек Жақанбаевтың айтуынша, Жетісудағы жерге қатысты түйткілдерді реттеу бағытында қыруар шаруа атқарылғанымен, шешімін күткен мәселелер жеткілікті.
Бұл орайда жергілікті билік ең әуелі жер төсін еміп, атакәсіпті нәсіп еткен шаруалардың жағдайын ойластырса құба-құп.
Болат АБАҒАН,
Алматы облысы