– Осындай оқиғаға кезігеміз деп ойлаған жоқпыз, еш уайымсыз жүріп келе жатқан едік. Кенеттен сымтетіктердің ақауынан болар, бірден көліктің алдыңғы жағы лапылдап жана бастады. Алғашында қорқып қалдық, қаншама көлік өтіп жатты, ешқайсысы да тоқтамады. Тек осы балалар тоқтап, жанымызды арашалап қалды. Оларға ризамыз. Осындай тәлім-тәрбие берген ата-аналарына, әскери бөлімдегі командирлеріне мың алғыс, – деді педагогикалық еңбек ардагері Галина Соловьева.Аталған жайт бойынша әскери қызметшілер тарапынан әскери бөлім басшылығына ешқандай баянат етпеген, басшылардың құлағына бұл ерлік туралы хабар жетпеген екен.
– Бұл істе өзімізді «батыр» деп санаудан аулақпыз. Бұл – біздің азаматтық борышымыз, соны орындадық. Біздің орнымызда кім болса да, осылай жасар еді, – дейді аға сержант Еркебұлан Жүнісов.Шынында, өзгенің өмірі үшін тәуекелге бас тігуге кез келгеннің жүрегі дауалай қоймайды. Оның үстіне, өздерінің адам өміріне араша түскендерін жарнамаламау қарапайымдылықтың белгісі деп білеміз. Қазақтың әр ұлы осындай жүректі болса деген ой келеді кейде.
Қарағанды облысы