Еліміздің этносаралық қатынас саясатында Қадыр Мырза Әлі ағамыздың «Қазақ осы – қарасың ба, ақсың ба, қоңырсың ба, жатырқауды білмейтін» деген өлең жол­­­­­дары расқа айналатын түрі бар. Өйткені таяуда өткен Қазақстан халқы Ас­сам­блея­сының сессиясынан кейін өзге ұлт өкілдерінің төлқұжатындағы «ұлты» деген жеріне «қа­зақ» деп жазу керек деген ұсыныс қайта қозғалды.
Қазақ осы – қарасың ба, ақсың ба...
1,620
оқылды

Ендеше бұл қаншалықты дұрыс? Ұлты  «қазақ» деген дұрыс па? Ұлысы «қазақ» деп жазған дұрыс па? Қазақстан халқы Ассамблеясының XXXII сессиясының қорытындысы бойынша ҚХА «Көзқарас» талқылау алаңының кезекті отырысында сарапшылардың пікірі дәл осы тұсқа келгенде қақ жарылған.

Жалпыұлттық бірегейлік керек-ақ

Қоғамды нығайта түсудегі ма­ңызды қа­дамның бірі –жалпы­ұлттық бірегейлік. Мұны Мемлекет басшысы ҚХА-ның биылғы сессиясында ерекше атап айтып өтті. Ұлтаралық қатынастың дамуы тежеліп, тоқырап қалмауы үшін оны үнемі жаңа деңгейге көтеріп отыру қажет. Ал мұндай кезекті деңгей – аза­маттық біре­гейлікті қалыптастыру. Оны ны­ғайта түсуде мемлекеттік тіл ма­ңызды рөлге ие. Сондай-ақ этно­саясаттың бір­тұтас дәйекті түрде жүргізілуінде ғы­лымның рөлін арттыра түсу қажет. Қа­сым-Жо­март Кемелұлы өз баянда­ма­сында этносаралық саясат ғылыми тұ­жырымдарға негізделуі керек деген болатын.

«Ұлт болып ұйысу, жұрт болып жұмылу – ұдайы жүретін процесс. Та­рихқа қарасақ, қазақ халқының қа­лыптасу жолы арысы сонау қа­ғанаттар кезеңі, қазақ хандығы кезеңі болса, бергісі Алаш пен азат ел болғанға дейінгі сан түрлі сы­нақтардан өтті. Қысқаша айтқанда, қазақ халқының тарихы бірігу мен кірігуден тұрады. Ұлт немесе ел ұғымын этностық тегіне ғана емес, бар­шаға ортақ құндылықтар мен азамат концепциясы негізінде қалыптастыру немесе қарастыру маңызды. Осылайша, елдің әрбір азаматы өзін біртұтас елдің ажы­рамас бөлігі ретінде сезінеді. Біздің еліміздің алдында осындай сәт туды. Жалпыазаматтық бірегей­лікті нығай­тудың бір факторы – мемлекеттік тіл. Барлық азаматтың мемлекеттік тілді меңгеруі елдегі басым бағыттардың біріне айна­лып отыр. Мемлекеттік тілді жал­пы азаматтық интеграцияның тиімді құралы, ғылыми прогресс пен білімнің озық жетістігіне жол ашатын тетігіне айналу керек екен­дігіне Президентіміз айы­рықша тоқталды», – дейді Ақпарат және қоғамдық даму министрі Дархан Қыдырәлі.

Бұл тұста министр Қазақстан төл­құжатына барлық азаматтың ұлтын «қазақ» деп жазу мәселесі қоғам ара­сында да, ғылыми-са­рапшылық ортада да кеңінен тал­қылануы тиіс екенін жеткізді. Мұндай бастама шетелдік тәжі­рибеден алынып отырғаны рас. Осы ретте, әсіресе ағылшынның national сөзінің мағынасы кең екенін, қазақ тілінде де оған лайық балама табу қа­жеттігін жеткізді. Естеріңізде болса, бұл бастаманы 2020 жылы сол кездегі ҚХА төра­ғасының орынбасары Мая Бек­баева көтерген болатын.

Араб та француз, африкалық та француз

Ендеше қазақстандықтардың бар­лығының ұлтын «қазақ» деп жазуды қолдаушылардың уәжін келтірелік. Олардың айтуынша, бұл осы бағытта жүргізілетін жұ­мыстардың идеоло­гия­лық бір па­расы ғана. Ал түпкі мақсат – аза­маттардың әлеуметтік-саяси про­цестерге қатысу дәрежесін артты­рып, жастардың баста­маларын кешенді қолдау арқылы жалпы­ұлттық бірегейлікті қа­лыптастыру.

«Президент өз сөзінде біртұтас ұлт туралы айтты. Мұндағы ай­тылар ой ұлт­тың саяси ұлт ретінде әрі қарай дамуын көздейді. Бұл тұста жаңа ұлттың пайда болуы не­месе ұлттың жаңаша сипатын енгізу туралы қате ой болмау ке­рек. Оны қоғамға дұрыс жеткізуіміз қажет. Ол үшін әуелі ұлт ұғымын ғы­лыми тұрғыдан дұрыстап түсініп алайық. Оның екі мағынасы бар. Біріншісі – этникалық ұлт болса, екіншісі – саяси ұлт. Этни­калық ұлт дегеніміз – бізге ата-ана­мыз­дың қаны арқылы тараған ерек­ше­лік. Бұл біздің шығу тегімізді біл­діреді. Ал саяси ұлт дегеніміз – азаматтық келісім арқылы қандай да бір игіліктерге қол жеткізіп отырған, бір елде тұратын адамдар­дың тобы. Әрине, осы екі тә­сілдің таза ұстанымдарын заманауи өмір­де кездестіру мүмкін емес деуге болады. Әрбір қауымдастық ұлт ұғы­мына өзіндік ұстанымдарын қосып қарастырады. Кейбір мемлекеттер ба­сында этникалық ұлт негізінде қалып­тасқан болса, кейіннен миграция мен жаһандық миграция есебінен саяси ұлтқа айналып кетеді. Мысалы, Фран­ция мемлекеті. Франктар ғана қоныс­танған ел қазір француз ұл­ты мекен­дейтін елге айналды. Онда азаматтығы бар адамдардың барлығы өздерін француз санайды. Олар шыққан тегінің алжирлық, фломант екендігін жо­ғалтпай, өздерін саяси ұлт тұр­ғысынан «француз» деп атайды. Қазаргі заманда дамыған елдердің ба­сым бөлігі саяси ұлт аясында қалып­тасып келеді. Мен сол мем­лекеттің аза­матымын дегеннен гөрі, мен сол саяси ұлттың өкілімін деген ұстанымдар нығая түскен. Біздің де осы үрдістен ай­налып өте алмасымыз анық. Сон­дықтан оны қандай сипатта қабылдау қажет­тігін ойлануымыз керек», – дейді Қазақстан халқы Ассамблеясы Төра­ғасының орынбасары, Пре­зидент Әкім­шілігі Қазақстан халқы Ассамблеясы хатшы­лы­ғы­ның меңгерушісі Марат Әзілханов.

Келесі сарапшы да бұл бастаманы толық қолдап отыр. Ол сол арқылы Қазақстан қоғамы ны­ғая түсетініне сенімді. Бұл мә­селенің көтерілгеніне көп болды, сондықтан да әр этностық топ мұн­дағы месседжді ендігі сана­сына сіңіріп те үлгерген болуы тиіс.

«Өзге этностарды қазақтың өзіне сіңіруі ғұндардың кезінен бар. Ол – тарихи факт. Әр ғасырда қазақ өзге ұлт өкілдерін өздеріне кіргізіп отырған. Оларды кірме деп атаған. Бірақ менің байқауымша, екі үлкен оқиғадан кейін бұл про­цесс тоқтап қалды. Біріншісі, қо­ныс аударушылардың жаппай Қа­­зақстанға жер аударылуы болса, екінші – жаппай депортация. Ал оған дейін қазақтар басқа руларды өз шежіресіне сәтті кіргізіп отыр­ған. Мұндай деректер көп. Соған сүйеніп, біздің де кез келген этнос өкілін тілін сақтап, мәдениетін сақтап, бірақ «қазақ» деп атауға то­лық мүмкіндігіміз бар. Бұл идеологияға қа­тысы бар әр ауди­торияға месседж. Десе де, біз әсіре этноцентризммен ауырып, «қа­зақтың бір ерекше жолы бар» дейтін пікірлерді жиі естиміз. Еш­қандай да біздің ерекше жолымыз жоқ. Біз бәріміз теңбіз, біз бәріміз бірдейміз. Бізде өкі­нішке қарай, бұл өте сезімтал тақырып, оған ба­руға болмайды деп айтып жа­тады. Бірақ шын мәнінде дискус­сия болмаса, адамдар бір-бірін түсінбейді. Ұлт құру дегенді де бір адамдар құбы­жыққа айналдырып жіберді. Мұнда шошитын ештеңе жоқ. Бұл дегеніміз – ғылыми тер­мин. Мұның барлығы бізде осы уа­қытқа дейін сапалы дискус­сия­ның болмағанынан деп ой­лай­мын», – дейді Қазақстандық қо­ғам­дық даму инсти­тутының бас­қарма төрағасы Нұрбек Матжани.

Ұлты – «қазақ», заты – орыс...

Бұл ретте өзге ұлт өкілдері өз­дерін «қазақпыз» деп атаудың қан­шалықты орынды екендігін нақты айта алмай дал. Әйтсе де, жал­пыұлтық бірегейлік пен тұтас­тық саясатын толық қолдайды. Өйткені бүгінде біз айрықша бір саяси жағдайда тұрмыз. Бұл жағ­дайда ұлтты құру процесін жал­ғастыра беру қажеттілігі өзекті бола түседі.

«Ол үшін әуелі «Ұлт құру дегеніміз не?» деген мәселенің ба­сын ашып алуымыз керек. Оның қандай тәуекелі болуы мүмкін, соны анықтау қажет. Қазақтілді өңірлерде де, орыстілді өңір­лерде де талқылау өткізіп, бір келісімге келу керек. Қазақстанда, бір өкініш­тісі, ұлтаралық мәселелер жария талқы­ланбайды. Тек этнос­тық топтардың немесе тілдік топтардың өз ішінде қала береді. Өйткені бұл – өте нәзік тақырып. Бірақ бүгінде бұл мәселе пісіп-жетілді деп санаймын. Өйткені 2014 жылдан бері әлем шиеленіскен геосаяси жағ­дайда өмір сүріп жа­тыр. Ол Қазақстанға да көлеңкесін түсірді. Әсіресе, ұлтаралық қатынас мәселесі өзекті. Ме­нің ойымша, мұны мәселеге айнал­ды­рудың қажеті жоқ. Десе де, «қазақ» деп жазған күннің өзінде оның нәтижесі қалай болады? Қазақ де­геніміз шежіресі бар, руға бөлінген халық. Өзге ұлт өкіл­дері ол ұғымға ене ала ма? Өз басым оны қалай қабылдарымды да біле алмай отыр­мын. Мен өзімнің ұлтымды «қазақ» деп айта алмаймын. Бұл жерде мәселе адамның шыққан тегінде емес, оның өзін кім сезіне­тін­інде болып тұр», – дейді Мәжіліс депутаты Никита Шаталов.

Мамандар сондықтан да осы бағыт­тағы халықаралық тәжіри­бені терең зерделеп, өте мұқият қолданысқа енгізу керек. Мысалы, финдердің «финляни­зация» процесі бар. Немесе Израил тә­жі­рибесі: ашкенази, сефарда немесе басқа болып бөлінетін болса да олардың төлқұжаттарында «ұлты» деген жерде «израеили» деп жазу­лы. Қалай болғанда да бұл – тым нәзік мәселе. Мұнда тым асығыс қадамдарға баруға болмайды.

«Еліміз қазір күрделі саяси рефор­маларды жүргізіп келеді. Сонымен қоса экономикадағы дағ­дарысты да еңсеруге күш са­лады. Мұның барлығы бұған де­йін болмаған геосаяси ахуал аясында жүзеге асты. Осылардың бәріне қара­мастан бірқатар мәселелер өзекті болып отыр. Оларды бүгін шешіп алмасақ, ертең толығымен бой көрсеткен шақта қиын болады. Соның бірі – ұлтаралық қатынас­тар болса, екіншісі – мемлекеттік тіл. Мәселен қазір қазақ және орыс тіл­дерінің арасында дискурс пайда бо­лып келе жатыр. Бұлай болмау керек. Тіл факторы өзге мәселе­лерге көлеңкесін түсірмеуге тиіс. Мемлекет осы тұстағы бі­рыңғай жүйеленген саясатын жүргізе беруі қажет. Мен бұл ретте ұлт мәсе­ле­сінен бұрын тіл мәселесін шешіп алуды ұсынар едім. Мысалы, «өзге ұлт өкілдері неге қазақша сөйле­мейді?» деген кінә көп артылады. Менің ойымша, оларға әуелі «мемлекеттік тілді жақсы түсінуі тиіс!» деген талап қою керек сияқ­ты. Егер, қазақша сұрақты түсініп, оған орыс­ша жауап берсе сөкеттігі жоқ. Өйт­кені, қай тілді үйрену кезінде де түсіну оңай, сөйлеп кету қиын. Ал түсінген адамға белгілі бір уақыттан соң сөйлеп кету де оңайырақ болады», – дейді Түркі Академиясының сарапшысы, фи­ло­логия ғылымдарының канди­даты Тимур Козырев.

Ұлт па, ұлыс па?

Еліміздегі ұлтаралық қатынаста бұл мәселенің көтеріліп жүргеніне оншақты жылдың жүзі болып қал­ғаны рас. Бір кездері тіпті «стан» деген жалғаудан да арылу керек деген бастама көтеріліп, «Қазақия» мемлекеті атанамыз деген ұрандар да тасталды. Соған сабақтасып «Мәңгілік ел» идеясы пайда болған еді. Астана қаласындағы күре­жол­ды көше мен бір монумент кешен­нің «Мәңгілік ел» атануы да осы саясаттан туындаған. Әйтсе де, әзірге сол идея күйінен асып кете қойған жоқ. Әрине, «стан»-нан арылғанымыз дұрыс шығар, бірақ «өзге ұлтты «қазақ» атауына телу дұрыс емес» дейді енді бір тарап. 

«Ұлттар жөнінде айтқан кезде бізге Францияны мысалға келтіре­ді. Бірақ ғасырлар бойы қалып­тасқан Франция да, Америка да бізге үлгі бола алмайды. Біз Фран­ция бола алмаймыз. Франция­ның орналасқан географиялық аймағы, ол өскен тарихи орта, Франция мем­лекетінің бүгінгі тартым­ды­лығы, бә­секеге қабілеттілігі, әлем­дік қауымдас­тықтағы орны – мұ­ның барлығын Қа­зақстанмен салыстыруға болмайды. Сон­дық­тан да Қазакстанға көшіп келген кез келген адам «қазақ» болып кете ал­майды. Өйткені, бізге басқа ұлттардың кіруі орыс тілі арқылы болып жатыр. Бұл – шындық. Біз саяси әлеуметтік жа­ғынан алатын болсақ постиндустриал­дық кезең­де тұрған елміз. Ал мәдени жағы­нан алар болсақ, постмодернистік кезеңде өмір сүріп жатырмыз. Осындай кезеңде біздің ұлтымыз қалай қалып­тасады? Осы сұраққа жауап іздеуіміз керек. Қазір біздегі салт-дәстүрмен, саяси доктри­намен ұлтты қалыптастыру қиын. Жалпы мына ХХІ ғасырда кез-келген ұлтты қалыптастыратын бір­ден-бір белгісі, ол – тіл ғана», –  дейді Ғылым және жоғары білім министрлігі Тіл саясаты комите­тінің төрағасы Ербол Тілешов.

Комитет төрағасының айтуын­ша, Кеңес одағы құрылған шақта да осындай біртұтас ұлт – «Совет адамын» жасаймыз деген мақ­сатпен, бірінші кезекте тіл мә­селесі қолға алынған екен. Ортақ тіл – орыс тілі болып, ұлттық мек­теп­тер­ді жауып, орыс мектептерін көбейтіп, университеттерде де орыс тіліне ба­сымдық берілген. Сондықтан бізді біріктіретін бір-ақ нәрсе – тіл. Оның қолданыс аясын кеңейте түсу қажет. Әйтсе де, өзге ұлтты үйреткенде де, өзі­міз күн­делікті қолданғанда да сөзге мұ­қият болуымыз керек.

«Бұл жерде мәселе «ұлт» деген сөзде сияқты. Пікірталасты да шатастырып тұрған осы сөз. Өйт­кені біздің түсінікте өзге ұлттар «қазақ» бола алмайды. Сондықтан да біз төлқұжатқа «ұлысы» деген сөзді енгізуіміз керек. Мысалы, тарихта Жошының ұлысы деген болған. Оның бір-ақ ұлттан тұр­мағаны анық. Біріккен ұлттар ұйым­ның атауында да «ұлттар» деп көпше түрде айтылып тұр. Қазақша ұғымда ұлт дегеніміз, ол – украин, неміс, өзбек, орыс, шешен де­ген сияқты этностық атаулар. Ал жал­пы бұл сөздің өзінің тарихына келетін болсақ, «ұлт» деген сөзді ең бірінші боп қолданған Мағжан Жұмабаев. Оған дейін болмаған немесе аз қолданған. Абайда бұл сөз мүлде кездеспейді. Оның шы­ғармаларында жұрт деген сөз бар, ел деген сөз бар. Тіпті, халық деген сөздің өзі өте аз кездеседі. «Отан» деген сөзді ойлап тапқан Ахмет Байтұрсынов. Пар­сының «ватан» деген сөзінен келтірген. Оған де­йін болған жоқ. «Мем­лекет» деген сөзді де бірінші ой­лап тапқан Алаш арыстары. Неге? Өйткені оған дейін бұл сөздерге қажеттілік болған жоқ. Тілдегі ұғымдар идея­лар пайда болғанда пайда болады. Сондықтан да бұл мәселені тал­қы­лағанда терминге абай болу қа­жет», – дейді Ербол Ердембекұлы.

Комитет төрағасының айтып отыр­ған сөзінің жаны бар. Өзге ұлт өкілдері өзін «қазақ» деп атауға қаншалықты келісе қояры белгісіз. Бірақ, олардың ұлты қазақ емес екені айдан анық. Ал бұл бастама жүзеге аса қалған жағдайда ұлыс сөзін қолданған жөн болар. Сол сияқты «қазақ» сөзінің орнына көңілге қонымды балама табылып жатса тіптен құба-құп! Өйткені бізге іште татулықтың, сыртта бе­деліміздің нығая түскені керек-ақ.

Нұрлан ҚОСАЙ