Жаңа жылдың алды... 2004 жылдың 19 желтоқсаны жадымнан өшпейді. Дәл осы күні мен «Қазақ үні» газетінде бас редактордың орынбасары болып жұмыс істеп жүріп, аяқ астынан «Айқын» газетіне баруға шешім қабыл­дадым. Неге?
«Айқында» айрықша жылдарым өтті
1,091
оқылды

Біріншіден, ол кезде жур­на­­лис­тикада медианарық де­ген термин айтыла қоймаған кез. Ал «Айқын» Қазақстан ме­­диа­нарығына ерек­ше тың, соны леппен келді. Жарық­қа шық­қанына 7-8 ай болмай жа­­тып, оқыр­манның ғана емес, жур­­­на­листикада жүрген қалам­гер­­лердің де назарын аудара бас­та­ды. Га­зет­тің шапкасындағы «Жаңа­­­лықты бірінші біліңіз» деген айдардың өзі-ақ көп нәрсені аңғартып тұр­ды. Екіншіден, «Жас Алаш» газетін Нұртөре Жүсіп бас­қарған уақытта бірге жұмыс істеген бір топ журналистер «Айқынның» да абыройын асырып жатты. Неге тағы бірге жұмыс істеп көрмеске?! Сөйтіп, Әділбек Қаба, Айгүл Ахан­байқызы, Роза Қараева, Гүл­нар Жұмабайқызы, тағы бас­қа журналистердің қатарына қо­сы­лып, іске құмбыл кірісіп кет­тік. Газеттің бас редакторы Серік Жанболат мені саясат бөлімінің тілшісі етіп қабылдады. 20 күн­нен кейін Жаңа жыл өткен соң, 15 қаңтарда cаясат бөлімінің редакторы ретінде «Литер» ЖШС бас директоры Ерлан Бекхожиннің бұйрығы шықты. Осылай «Айқын» газетіндегі қым-қуыт тіршілігім басталып кетті. Дәл сол кезде мен әлі де «Айқында» 15 жыл жұ­мыс іс­тей­тінімді, он жылға жуық ба­сы­­лым­ның бас редакторының орын­басары қызметінде болаты­нымды білген де, сезген де жоқпын. 

Әңгіме қызметте емес, жалпы журналистикадағы жолыма ри­за­шылығым шексіз. Бірақ мен үшін «Айқын» газетіндегі жыл­дарым айрықша есте қалды. 2007 жылдың мамыр айында газеттің бас редакторы болып Бауыржан Омарұлы тағайындалды. Мамыр айы­ның соңында мені бас ре­дак­­тор­дың орынбасары етті. Бір жылдан соң, 2008 жылғы 8 ақ­­па­нында Баукең Қызылорда об­лысы әкімі аппаратының бас­шысы қызметіне ауысты. Орнына бас редактор болып Нұртөре Жү­­сіп келді. Өмірде, жалпы жур­­на­лис­ти­каның жолында маған осындай жақсы адамдар жолықты. 

«Айқын» несімен елдің на­зарын өзіне аударды? Газеттің алғашқы бас редакторы Серік Жанболат пен орынбасары Әділбек Қабаның еңбегін еш­қа­шан жоққа шығаруға болмайды. Сол жылдардағы басы­лымның бетін парақтасаңыз, жур­налистер ең өзекті мәселелерді көтерді. Ешқандай мерейтойлық, арнайы тапсырыспен жазылатын мақтау, одақтау мақалалары жария­ланған жоқ. Тек қана белгілі ма­ман­дар сөз алып, көкейкесті мә­се­лелерді сөз етті. Талқылады, ой­ла­рын ор­таға салды. 

Газеттің 3-бетіндегі «Ақ сөй­ле!» айдарын әлі оқырман ұмы­та қоймаған болар. Мұнда әр са­ла­дағы мамандармен сұхбат тұ­рақты түрде жарияланып тұрды. Ал басылымның 1-бетіндегі үш ма­манға қойылатын сауалнама күн­нің ең өзекті тақырыбын сөз етті. Дәл осы сауалды тақырып етіп шы­ғарудың өзі оңай емес-ті. Оған ма­мандардың өзі қинала жауап беретін. Бірақ бұл газеттегі ең оқы­лымды айдарлардың бірі болғанын ұмытқанымыз жоқ.

Бауыржан Омарұлының бас редакторлығы кезінде газеттің екін­ші тынысы ашылды. Жаңа­дан ай­дарлар пайда болды, тың автор­лар шоғыры қалыптасты. Бір нәр­сені айта кету керек, Бауыр­жан Омарұлының бас­шы­лығы кезінде газет журна­лис­терінің 60-70 пайы­зы шетелдік сапарларға шықты. Газет зиялы қауымның мінберіне айналды. Журналистерде жаңа ізденіс пайда болды. 

Ал Нұртөре Жүсіптің бас ре­­дак­торлығы тұсында газеттің абыройы асты. Басылымға жаңа­дан жастар келді. Олар газетке соны леп әкел­ді. «Айқынның» бей­­сенбі күні шы­ғатын 32 беттік ет­­жеңді номерін оқырман асы­ға күтті. Тіпті, осы 32 беттік «тол­с­­туш­каның» бірер жыл шық­­пай қалған кезі де болды. Нұр­төре Жүсіп бас ре­дактор ре­­тінде оның қайта шы­ғуы­на би­­ліктегілердің көзін жет­кізді. Қа­зір ойлап қарасам, менің де бүкіл тыныс-тіршілігім мен қуат-күшім «Айқынның» қа­лып­тасу жолында өтіпті. Газет апта­сына бес рет шығады. Түнгі он-он бір, кейде сағат екі-үшке де­йін жү­ре­тін кездер болады. Қазір таң қа­ламын, бірақ таңғы сегіз-то­ғызда жұмыста отырасың. Мұ­ның бәрі қалыпты жағдайға айна­лып кеткесін жұмыстың ауырт­п­алы­ғын да сезбеппіз ғой. Тақы­рып табу, журналистерге күн­де­лікті ұсыну, осының бәрінде де жур­налистикаға адалдық пен маман­дыққа деген құрмет жатыр-ау. 

Ашығын айтайын, ақ­парат беруде қазір үздікке ай­нал­ған Aikyn.kz сайтының шеф-редакторы болып, оның бастауында тұрып, қалыптасуына да шамамыз келген­ше үлесімізді қостық. Мұның бар­лығы да бас редакторлардың маған артқан сенімі болар. Ол азаматтарға рах­меттен басқа айтарым жоқ.

Рас, «Айқында» жүрген жыл­дарымды құрметпен еске ала­мын. Өтіп бара жатқан уақыт. «Ай­қынның» да жарыққа шық­қа­ны­на 20 жыл толыпты. Қазіргі «Ай­­қын­ның» журналистері кәсі­билікті мең­герген, сан салалы тақы­рыпты, өзекті мәселелерді кө­терген, ме­диа­нарықта өз жолы, бағыты бар, қалыптасқан басы­лымға айналды. 

Мерейтойларың құтты бол­сын, айқындықтар!

Берік БЕЙСЕНҰЛЫ, 

«Ана тілі» газеті бас редакторы­ның орынбасары