Екінші дүниежүзілік соғысқа Жамбыл жерінен 100 мыңға жуық азамат аттанса, олардың 3 341-і Байзақ ауданының тумалары болған.
Жамбыл жерінен Корей түбегіне дейін...
719
оқылды

Міне, сол мұз жастанып, қар жамылған шайқастан 1 360 майдангер елге аман оралса, Жеңіс таңының 80 жылдығын Жалғызтөбе ауылдық округіне қарасты Жетібай ауылынан ардагер Рахымжан Мамыралиев қана қарсы алғалы тұр.

Рахымжан Сатыбалдыұлы 1925 жыл­дың 25 қаңтарында Әулиеата уезі Жамбыл колхозында қарапайым отбасында дүн­и­е­ге келген. Әкесі Сатыбалды Мамыр­алиев іскер, сауатты кісі болған. Ол – «ауыл­най» қызметін атқарып, ел үшін еңбек еткен азамат. Анасы Орынтай да хат таныған жан болғандықтан, пошта қызметінде хат-хабар таратушы болып жұмыс істеген. Рахымжанның анасы ат құлағында ойнап, шабандоз жігіттермен көкпар тартысатын қайсарлығы да болған. 

Сол кезеңдегі кеңестік ұжымдастыру саясаты қай отбасына болмасын ауыр соққаны анық. 1928 жылы байлардың мал-мүлкі тәркіленіп, елден жиналған азық-түлік Ресейге жөнелтілді. Осы нау­қан барысында 1930 жылы Рахым­жан­ның әкесі Сатыбалды қарақшылар қолы­нан қаза табады. Осылайша, бес жасар Рахымжан жетім, ал анасы Орын­тай жесір қалады. Бала Рахымжанның тағ­­дырына жазылған сынақ мұнымен біт­пейді. Голощекиннің Кіші қазан төңкерісі қазақ жерін жайлаған ашаршылыққа әкеледі. Ол кезде Рахымжан бар болғаны 7 жаста еді. Анасы әкеден қалған жалғыз тұяқты аман алып қалу мақсатында оны Михаиловка ауылындағы (қазіргі Байзақ ауданының орталығы) балалар интернаты­на өткізеді. Мемлекеттің қамқорлығымен ол 8 жылдық білім алып, сауат ашады. Ол тұста 8 жылдық білім алу екінің бірі­нің қолынан келе бер­мей­тін еді. Балалық шақтың бақыты бұй­ыр­маған­дықтан, Рахымжан атамыз ерте есейіп, оқуда үздік жетістіктерге жетеді.

1941-1945 жылдары фашистік Германия мен милитаристік Жапония Кеңес Одағына қауіп төндірді. Ал 1943 жылы 18 жасқа толған Рахымжан Қиыр Шығыстағы Приморск өлкесіне қарулы күштер қатарына алынады. Ол зеңбірек бөлімінің командирі ретінде аға сержант шеніне ие болады. 1945 жылдың тамыз-қыркүйек айларына дейін Қиыр Шығыста жапон басқыншыларынан Приморск, Ворошилов қалаларын азат етуге қатыса­ды. Бұдан бөлек, Қытайдың Маньчжурия өлкесі мен Корей түбегін жапон басқыншылары­нан азат етудегі ұрыстарда болып, соғысты Кореяның Сеул қаласын­да аяқтайды.

1945 жылы Жеңіс таңын майдангер­лермен бірге атырған ардагер жалғыз анасымен қайта қауышуға асығады. Ал­ай­да анасы 63 жасында дүниеден өтіп, оны қайта құшағына қысу бақыты бұйырмайды.

Әскерден 1951 жылы 11 қарашада елге оралған Рахымжан соғыстан кейінгі елді мекендердің еңсесін қайта тіктеуге белсене араласады. Жамбыл ауданында еңбек жолын бастап, 1953-1962 жылдары Ақкөл колхозында есеп бөлімінің бастығы қызметін атқарады. 1952 жылы қарашай қызы Кулимат Салпа­ға­рова­мен жұбын жарастырып, Семей қала­сында «Ет-сүт өнімдерін өңдеу технологі» мамандығын алып шығады. Оқудан кейін майдангер «Бірлестік-Еңбек» колхозында екі жыл, 1966-1971 жылдары Аса ауылында, ал 1971-1985 жылдары Фрунзе колхозында сүт қабылдау бөлімін басқарады. 1985 жылы зейнетке шығып, Жетібай ауылында құтты қоныс табады. Міне, содан бері де 40 жыл өте шығыпты.

Рахымжан қария мен Кулимат анамыз отбасылық өмірінде 7 ұл, 2 қыз тәрбиелеп, олардан 24 немере, 35 шөбере сүйді. Ал­айда 2007 жылы Кулимат анамыз мәң­гілік сапарға аттанып, Рахымжан атамыз тағы жалғыздық­тың кермек дәмін  татты.

Рахымжан ақсақал қан майданда бол­сын, бейбіт таңның күнінде жүрсе де үнемі алдыңғы қатарда болды. Елінің өсіп-өркендеуіне мол үлес қосқан жан – «Еңбек Қызыл Ту», ІІ дәр­е­желі «Отан соғысы» ордені, «Жеңістің 40, 50 жылдығы медальдары», «Еңбек ардагері», «Қарулы Күштерге 70 жыл» төсбелгілері, «Соғыс ардагері» белгісі, бұлар­дан басқада әртүрлі деңгейдегі бірнеше ма­рапатқа қол жеткізген майдангер.

– Елімізде ендігәрі соғыс өрті тұтан­бай, бала жетім, ана жесір, отбасы ойран болма­сын. Жастарға айтарым – қолда барды қа­дір­леп, бейбіт күнге тәубе етің­дер. Әкем мен анамды жастай жо­ғалт­қан жанмын. Мен көргенді кейінгі ұр­пақ көрмесін деп тілеймін. Аспанымыз ашық, жұртымыз тыныш, тәуелсіздігіміз баянды болғай, – дейді Рахымжан Мамыралиев.

Рахымжан қария қазір кіші баласы Сапар мен келіні Нұризаттың қолында. Перзенттері әкелерінің бар жағдайын жас­ап, ғасыр куәсі атандырып отыр. Бү­кіл саналы ғұмырын ел тыныштығын сақ­тау жолына арнап, өркен­детуге арнаған майдангер күні ертең 100 жас­қа толғалы отыр. Майдангер қарияға бақ­­уа­т­ты ғұмыр тілейміз.

Саятхан САТЫЛҒАН,

Жамбыл облысы