Мал шаруашылығымен айналысқан қазақ халқы суға 3-4 сағат (жас малдың еті 1-1,5 сағат) баппен пісірілген етті жеп, артынша 1-2 кесе сорпасын ішкен. Ал, уақыт өте келе еттің сорпасына қамыр, кейін кей өңірлер қосымша сәбіз бен картоп, тұздық ретінде пияз қосуды сәнге айналдырған.
Мысалы, қазақша еттің де, қамырдың да атауы өзгеріп кеткен.
Етке иленген қамырды кейбірі пісіргенде езілмейді деп, мұздатқышта сақтайды. Сондықтан кей қыз-келіншектер қамырды алдын-ала илеп мұздатқышқа салып қояды. Сонымен қатар, кесілген шикі қамырларды келесі жолғы ет тамаққа пайдалану үшін көп бетті жаңа дәптердің әр қағазының арасына салып мұздатқышта сақтауға болады.Ал нарынға турайтын қамырды алдын ала жайып қояды. Шашылып тұруы үшін арасына май жағып турайды.