Сәулетші көп, ұлттық нақыштағы қала жоқ
Сәулетші көп, ұлттық нақыштағы қала жоқ
566
оқылды

Сәулет өнерін сөз еткенде ең әуелі ойға архитекторлар түседі. Біз айтып отырған ұлттық нақыштағы ғимараттардың бой көте­руі тікелей осы сала мамандарына қатысты. Өз сөзіміз болмасын, бірінші кезекте жал­пылама бір сұраққа жауап іздегенді жөн көрдік – «Ұлттық нақыштағы қаламыз бар ма?». Л.Гу­милев атын­дағы Еуразия ұлттық уни­верситеті Сәулет кафедрасының оқытушысы Есболат Дүйсебай елімізде мұндай қалалар атымен жоқ екенін жеткізді.

– Архитектура ғимаратты сала беру емес. Ол мәдениет бүтін бір елді, ұлтты жер жүзіне таныта алады. Ұлттық нақыштағы қала жоқ сияқты деп емес, жоқ деп айту керек. Ал ол кімнің кінәсі? Сіз бен біздей бүтін интел­лигенцияның кінәсі. Ненің әсерінен екені белгісіз, өзіндік таным мен көзқарас қалып­таспады. Қала тұрғызудың өзі түптеп келгенде ұлттың санасына қатысты, – дейді.
Елорданы салу кезінде әртүрлі стильдер мен дәстүрлер араластырылып, заманы­мыздың озық деп саналатын сәулетшілерінің жұмысы ұсынылған болатын. Қаланың бас жоспарын көрнекті жапон сәулетшісі Кисе Курокава әзірлеген, ал Бейбітшілік және келісім сарайы мен «Хан шатырдың» жоба­лары ағылшын Норманн Фостерге тиесілі болса, Қазақстан киноконцерт залы италия­лық Манфреди Николеттидің сызбасымен салынған. Содан да болар, қаланың кез келген жерінен түрлі стильдегі әлемдік мәде­ниеттің бөлшегін немесе тұтастай көшірмесін ұшы­растырамыз. Англиядағы әйгілі қызыл телефон будкалары, Эйфель мұнарасының кішірек үлгісі, осылайша тізе беруге болады. Кәдімгі тұрғын үйлердің өзі аты аңызға айналған шетелдік нысандардың үлгісімен салынған. Қаладан шықпай-ақ қаншама елді аралап тастағандай күй кешесіз. Мысалы, Лондон, Француз, Италия кварта­лын алайық, әлі салынып жатқандары қанша­ма?

 Көшірмеден көз ашпадық

Стильден бөлек, белгілі бір нысан­дардың ұқсатып та, қаз-қалпында да ала салған көшірме нұсқалары көп. Қабанбай батыр даңғылының бойындағы алыстан мен­мұн­­далап көрінетін «Триумф» тұрғын үй кеше­нінің сәл үлкендеу түрі Мәскеуде бар. Заты­мен қоса аты да ұқсас: біздікі «Триумф» болса, олардікі «Триумф палас» деп аталады. ҚазМұнайГаз ғимараты мен Дубайдағы The Palm Jumeira, Багам арал­дарындағы  Atlantis қонақүйлерінен ұқсас­тық табатындар да көп. [caption id="attachment_76583" align="alignnone" width="930"]Maskey Мәскеудегі «Триумф» тұрғын үй кешені[/caption] Қаланың қақ ортасындағы Бейжің са­райы, Абу Даби плаза, Римдегі Коли­зейге ұқсас Қазақ ұлттық өнер универ­ситеті, Опера және балет театры, одан бөлек Гизадағы пира­мидалардың үлгі­сіндегі «Бейбітшілік және келісім са­райы», Париждегі аты аңызға айналған «Жеңіс аркасы» да Мәңгілік ел даңғы­лының бойында тұр. EXPO-2017 көрме­сінің бас ғимараты – Қазақ­станның ұлт­тық павильонының эскиздік, ізін ала бекітілген нұсқасы пайда болған сәттен бастап-ақ көр­менің символы плагиат еке­ні, яғни әлемге әйгілі сәулетшілер бізге бөтен идеяны ұсын­ғаны туралы ақпарат қарша бораған. Сөйтіп, «Нұр Әлемді» 2008 жылы ұсынылған атақты футурист-сәулетші Джеймс Лоудың жоба­сымен салыстырды. Оның револю­циялық «Тех­но­­­­сферасы» Дубайда Технопарк ауда­нында тұр.

Ұлттық нақыштың анықтамасы жоқ

Жалпылама ұлттық нақыш жайында сөз қозғағанмен, оның өзі нақты дәйегі жоқ, буалдыр дүние іспетті. Қазақ ұлты­ның көш­пен­ді халық болғанын алға тар­тып, қала бол­мағанын айтатындар да көп. Ал Елтаңба ав­торы, архитектор Жандар­бек Мәлібеков бол­са, қазақ архитектурасы Кеңес заманынан бері ізденіске түспей, тұралап қалғанын айта­ды.
– «Ұлттық нақыштағы қала жоқ» де­ген пікірге толық қосыламын. Кеңес за­ма­нынан бері қазақ сәулетшілері айтар­лықтай ізденіске түскен жоқ. Ұлттық сәулет өнері десек, олар кесене ғимара­тынан әрі аспады. Қазіргі қала­лардың бір ғана архитектуралық үлгісі бар. Ол – Кеңес дәуірінен қалған қарабайыр үлгі. 
Демек, біз айтқан ұлттық нақыш әлі қа­лып­тасып үлгермеген екен. Тарихқа үңілсек, қазақ даласында ғимараттың түрі өте көп. Сақ дәуірі, Ислам дәуірі мен Алтын Орда кезеңінде олардың сыртқы кейпі өзгеріп отырған. Де­генмен бұған қатысты этнологтар не айтады?
Соңғы жылдары салынып жатқан үй­лер­дің бәрі тек Батыс дүниесіне елік­теуден туған. Ар­хи­текторлар жаңашыл­дыққа бет алып, ежелгі үлгілерді сынап көруден қорқатын се­кіл­ді. Айна­лып кел­генде бұл – сананың жемісі. Түр­кістан қаласын ұлттық нақыштағы қала деп тағы айта алмаймыз. Шығыс әлемінің үл­гісі  басым. Соңында зерттеуге мәжбүр бо­ла­мыз, – дейді тарихшы-этнолог Ба­тырхан Жұма­баев.
Қорыта айтқанда, архитектурадағы ұлттық бояу бізде әлі күнге дейін қалып­таспаған. Болған күннің өзінде еліктеуден туған түсінік­сіз элементтермен тамыр­лас­қан. Мұны біз ғана емес, сарапшы маман­дар да, қара­пайым халық та айтып жүр. Сәулет өнері – ел мәдениетінің ірге­тасы іспеттес құндылық болса, оның ұлт бол­мы­сымен біте қайнасып жатуы заңды­лық емес пе?  

Мадияр ТӨЛЕУ