Бір кездері Алматы облысының даңқын шығарған қант қызылшасы өндірісі саласы қайта тоқырауға ұшырағандай. Биыл алматылық диқандар бар-жоғы 6 364 гектарға ғана тәтті түбір еккен. Мұндай көлемде Кеңес Одағы тұсындағы миллионер колхоздардың біреуінде ғана өсірілетін. Талдықорғанның іргесінде тұрған Ескелді ауданының бұрынғы Крупская – бүгінгі Бақтыбай ауылының егіншілері өткен ғасырдың берекелі жылдарында жеті мың гектарға жуық алқапқа қант қызылшасын өсіргенін ұзақ жыл осында агроном болған ақсақалдан естіп едік. Оны айтасыз, Талдықорған облысы тарқап, Алматы облысына қосылған 90-жылдардың соңындағы қиын кезеңде де тәтті түбір алқаптарының көлемі дәл бүгінгідей қысқармап еді.
Қалай дегенмен, өңірде бұрнағы жылдары қант қызылшасын мың гектарлап өсіріп, бес бірдей қант зауытының арқасында мыңдаған тонна ақ қант өндірілген. Алыс Алакөлдің Бескөліндегі қант қызылшасын және қант қамысын қатар өңдеуге қауқарлы, екі бірдей технологиялық желісі болған алып қант зауытының да талқаны таусылды деуге болады. Қарабұлақтағы қант зауытының тоқтағанына да талай жыл болды. Ақсудағы қант зауыты он шақты жыл тұрып қалғаннан кейін мемлекетке қайта сатып алынып, қазына мен инвесторлардың қыруар қаржысына қайта құрылымдаудан өтіп, бірнеше жыл бұрын жұмысқа кірісті. Көксудағы кәсіпорын, әйтеуір тоқтамай жұмысын жалғастырып келеді, бұл зауыт та инвестициясы бар, мемлекеттік қаржысы бар миллиондар салынып, жыл сайын қайта жарақтандырылады.
Ақсудағы алып зауыт 1960 жылдардың ортасында Чехословакия Республикасындағылардың жобасымен салынып, сол мемлекет мамандарының қатысуымен өндірістік сынақтан өткізіліпті. Өндірістік қуаты тәулігіне 2 700 тонна қант қызылшасына негізделген. Жобалық-өндірістік мүмкіндігін толық игеру үшін Ақсу мен Сарқан аудандары аумағында бірқатар шаруашылық қант қызылшасын өсіру бағытында қайта құрылады. Алайда 2000-жылдардың басынан Ақсу қант зауытының шаруасы шатқаяқтап, ақыры қолдан-қолға өтіп, мүлде тоқтап қалды.
Қызылша ма, қамыс па?
Араға он шақты жыл салып барып өндіріске кіріскен Ақсу қант зауытының қайта іске қосылуында бұрынғы әкім Баталовтың еңбегі зор. Қазір осы салада жүргендер бұл кәсіпорын өзіміздің шығыны көп, кірісі аз отандық шикізаттан бас тартып, біртіндеп шетелдерден тасымалданатын қант қамысын өңдеуге көшетінін айтады. Соған сай, кейінгі бес-алты жылда атағы аймақтан асқан қант қызылшасы өндірісінің өрісі бірден тарыла бастады. Осыдан бірер жыл бұрын 18 мың гектарға жеткен тәтті түбір алқаптарының көлемі биыл соның үштен біріндей шамаға азайды.
Жалпы, қант қызылшасы өндірісі дегенде тек зауыт төңірегінде жүргендер нәпақасын осы саладан айырып жүр деген ұғым тумауы керек. Егер дәл қазір енді іске қосылуы екіталай Қарабұлақ, Бескөл қант зауыттарын айтпағанда, Ақсу мен Көксудағы кәсіпорындар толық қуатымен жұмыс істесе және жергілікті өнімді ғана өңдейтін болса, онда Алматы облысының Талдықорған аймағындағы аудандардың жүздеген шаруашылығы тәтті түбір өсіріп, өткізумен-ақ мыңдаған отбасының тұрмысын түзеп, қатардан қалмауын қамтамасыз етіп, өңір экономикасының өркендеуіне үлес қосар еді. Расын айту керек, бұл сала қаржыны да, күшті де қажетсінеді. Бірақ оның соңында осы саламен жан бағып отырған отандастарымыздың тұрғанын да ұмытпаған жөн. Сондықтан мемлекет тарапынан қолдауды арттыру қажет-ақ.
Облыс әкімдігінің Ауыл шаруашылығы басқармасындағылар қант қызылшасы өндірісінің шығыны жылдан-жылға көбейіп, оған қоса соңғы жылдары ағын су тапшылығы да жағадан алып тұрғанын айтады. Бір сөзбен айтқанда, шаруалардың тәтті түбір өсіруге деген ынтасы жоғалған.
Болат АБАҒАН, Алматы облысы