– Қайда барамыз?– Айға барамыз!– Шыныңды айтсаңшы, ертең қайда барамыз?– Құдалыққа!– Тууу, айтсаңшы, төртеумізді қайда алып барады?– Мен қайдан білейін?– Мен білсем,..– Ия?– Мен білсем... Ештеңе білмеймін.– Онда неге далбасалап тұрсың?– Түрме бастығының ойы қиқым.– Не болса да, бостандыққа шығатын болдық!– Қайдағы бостандық? Тамақтандырып, түнгі клубтарға апарып, қыдыртатын шығар? Сосын қайтадан түрме...– Әзіліңді қоя тұршы?– Ойланайық, жігіттер, дайын болыңдар деді ме?– Деді.– Біздер үшін уайым жеді ме?– Жеді...– Мен білсем, жер аударамыз.– Жоқ, жұрт көріп қояды деп қорқады. Мен білсем, бірдеңе...– Жоқ, бізді үйіне қонаққа шақырды.– Түрме бастығы?– Ия.– Бетіңе сия!– Давай, түрмеден шыққан соң, күзетшілерді естерінен тандырып, қашып кетейік?– Қайда?– Қайтадан түрмеге...– Басың бөшке екен! Түрме бастығын орнынан алып, түрмеге тығады ғой?– Неменеге жаның аши қалды?– Не болса да, ертең тыңқиып бір тоятын болдық.– Менің ет жегім келеді...– Менің сорпа ішкім келеді...– Әй, Сорпабай, ұйықтайық.– Ұйқым келер емес.– Менің де.– Менің де..– Жігіттер, біз бақыттымыз!– Ия, түрме бастығы үйіне шақырып отыр. Құрметтеп.– Сыйлап...– Жүрген жоқ қой, қинап...Түрмедегі төртеуді, яғни қылмыскерлерді сержант пен күзетші қарауылдап, камерадан жасырын алып шықты.– Қайда? – деп сұрады анау.– Жұмысың болмасын! – деді мынау. Сөйтсек, бұл төртеуін Қарағандыдағы «16 -шы түрме» деп аталып кеткен түрменің бастығы жекеменшік үйін қырнап, сылап, жөндеуге әкеліпті! Не деген керемет идея? Бәрібір түрмеде босқа жатыр ғой? Оның үстіне құрылыстың майын ішкендер! «Мұрның барда, бір сіңбір!» деген осы шығар? Бірақ түрме бастығы сіңбіре алмады. Бір оңбаған жансыз қауіпсіздік басқармасына хабарлап қойыпты. Үйі жөндеуден енді біте бергенде.... Енді бастықтан қорқып жібере салған, тиісті жерге хабарламаған күзетшілер де масқара болатын болды! Естімеген елде көп деген осы, ә?
